وقتی حرف سفر، آن هم سفر به تبریز به میان می‌آید شاید نخستین تصویری كه در ذهن نقش می‌بندد منطقه و پارك زیبای ائل‌گلی باشد یا دیگر اماكن زیبا و تاریخی كه تعدادشان در این شهر كم نیست. اما سفر به تبریز روی دیگری هم دارد و قطعا می‌تواند جزو سفرهایی باشد كه مزه و خاطره آن بیشتر از آن كه در دوربین‌هایتان به یادگار بماند زیر زبانتان ثبت شود.
می‌گویید نه! همین الان یك فهرست خوشمزه برایتان ردیف می‌كنم كه تجربه واقعی آن فقط در تبریز امكان‌پذیر است: كوفته تبریزی، دوغاش، آش‌آبغوره (آش گوجه)، دلمه برگ‌مو، خورش هویج، كباب تابه‌ای مخصوص و...
حالا می‌توانید به این فهرست اضافه كنید: قرابیه، نوقا، اریس، لوز، راحت‌ا‌لحلقوم و... به عبارتی مهم نیست كه ندانید «ساغول» یعنی تشكر یا «نجورسن حالین نجده» یعنی حال شما چطوره یا «بالخ» یعنی ماهی، اما اگر مسافر شهر تبریز می‌شوید باید بدانید وقتی گرسنه‌تان می‌شود حتما تهیه و سفارش یكی از غذاها و شیرینی‌هایی كه در بالا اشاره كردم می‌تواند حالتان را حسابی جا بیاورد.
پیشنهاد ما هم برای تجربه این غذاها همان منطقه ائل‌گلی و هتل معروفش است البته با كمی فاصله از تبریز رستوران و هتل صخره‌ای روستای كندوان هم به شما این امكان را می‌دهد تا خوردن غذا در فضایی كه بوی اصالت و تاریخ می‌دهد را تجربه كنید.
فقط كافی است در ذهن‌تان تجسم كنید كوفته تبریزی‌ای را كه در دل صخره‌ها، لای نان تازه گذاشته شود و دلمه برگی كه در فضای اسرارآمیز داخل كوه خورده شود؛ واقعا چه طعم و خاطره‌ای را می‌برد زیر زبانتان!
اگر هم به دنبال غذا خوردن در محیطی كاملا سنتی هستید در سفر به تبریز رستوران سنتی شهریار را حتما در برنامه‌هایتان قرار دهید.
این رستوران در گذشته حمامی به نام نوبر بوده كه حالا شكل و شمایل قدیمی‌اش را حفظ كرده است، اما با این تفاوت كه به جای آن‌كه مردم در این مكان تن و بدنشان را به آب بسپارند، همراه با امواج موسیقی فولكلور آذربایجان و برای خوردن غذا از دست گارسون‌هایی كه لباس‌های كاملا سنتی پوشیده‌اند به دلشان حسابی صابون می‌زنند!
در این غذا از انواع سبزیجات معطر استفاده می‌شود و به طور سنتی گوشت این كوفته در یك هاون سنگی و با دسته‌ای چوبی كوبیده و به آرامی سبزیجات و لپه به آن اضافه می‌شود.
البته آلو، تخم‌مرغ آب‌پز و گردو هم در كوفته تبریزی جای خودش را دارد و اصلا خیلی‌ها شبیه خود من همه كوفته را به عشق رسیدن به آن آلو، گردو و تخم مرغ وسطش می‌خورند.
دوغاش هم یكی دیگر از غذاهای تبریز است كه البته در مناطق مختلف آذربایجان و به شیوه‌های مختلف تهیه می‌شود . یكی دیگر از غذاهای تبریزی كه بخصوص در ماه مبارك رمضان معمولا در سفره‌های افطار اكثر مردم این شهر دیده می‌شود آش‌آبغوره است.
اگر به خانه یك دوست و آشنای تبریزی مهمان شوید قطعا با پدیده‌ای به نام خورش هویج از شما پذیرایی خواهد كرد؛ غذایی كه البته بیش از آن كه هویج داشته باشد مرغ دارد! و به نوعی خورش رسمی تبریزی‌هاست و در مجالس رسمی امكان ندارد خورش هویج نبینید.
اما یكی از عادت‌های غذایی مردم ایران این است كه پس از صرف ناهار و شام حتما باید یك ماده غذایی شیرین بخورند كه البته از نظر پزشكی هم بسیار مفید است و می‌گویند به جذب غذا كمك می‌كند. اگر در تبریز هستید اصلا نگران تهیه شیرینی پس از غذا نباشید. تعداد شیرینی‌هایی كه در تبریز پخته می‌شوند بسیار متنوع است و همان طور كه اول این مطلب اشاره كردم قرابیه، نوقا، اریس، لوز، راحت‌ا‌لحلقوم و... از جمله شیرینی‌ها و سوغات معروف تبریز هستند. قُرابیه نوعی شیرینی سنتی، محلی و البته گرانقیمت تبریز است كه با بادام یا گردو یا پسته تهیه می‌شود این شیرینی را خود تبریزی‌ها بیشتر در اعیاد، مهمانی‌ها و عروسی‌ها می‌خورند.
شیرینی نوقای تبریز یكی دیگر از سوغات معروف این شهر است و انواع مختلف مانند وانیلی، شكلاتی و... دارد تا آنجا كه من فهمیدم گویا نوقا به معنی درخشش و روشنی است.
اریس یا به لهجه محلی ریس را هم در سفر به تبریز باید حتما امتحان كنید؛ اریس را از شیر، شكر، وانیل، پسته و كاكائو درست می‌كنند.
اما هرچه می‌خواهم این مطلب را تمام كنم باز هم نمی‌شود، ولی تا یادم نرفته تاكید كنم كه یك وعده صبحانه را هم حتما به پنیر لیقوان تبریز اختصاص دهید تا پس از خوردن آن مانند من از خودتان بپرسید اگر این پنیر است پس آن چیزهایی كه ما در انواع بسته‌بندی‌های مختلف به نام پنیر می‌خوریم چیست؟!