برای تهرانی ها، اولین گزینه فرار از گرما و شلوغی پایتخت معمولا سفر به کلاردشت است که هم طبیعت زیبایی دارد و هم امکانات مدرنی برای یک سفر کوتاه یکی دو روزه. اما شاید بد نباشد در سفر به کلاردشت، سری هم به هریجان بزنید. هریجان یکی از مناطق خوش آب و هوای منطقه کلاردشت است که با چند ساعت رانندگی می توانید یک آخر هفته خوب را در آن بگذارنید و تا پای آبشار بلندش که حدود 80 متر ارتفاع دارد، بالا بروید .
شاید فکرش را هم نکنید که تقریبا تمام فرعی‌های جاده چالوس، هرکدام به منطقه‌ای دیدنی منتهی می‌شوند بسیار بکر و دست نخورده. یکی از این مناطق دیدنی، روستای�هریجان� است که آبشاری بلند دارد و با کمتر از 10کیلومتر فاصله از جاده چالوس و پیچ‌های مختلف، شما را به یک طبیعت بکر و آرام می‌رساند. این روستا زمانی پرجمعیت بود اما براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیت آن 20 نفر (5خانوار) بوده‌است. در حال حاضر روستا خالی از سکنه است و در ماه های گرم سال ساکنین روستا به صورت خوش نشین در آن ساکن می شوند.
طبق گفته ی محیط بانی هریجان، گونه های جانوری متعددی از کبک و کل و بز و پلنگ و خرس در این منطقه زندگی می کنند. بنابراین برای ورود به این منطقه و صعود به ارتفاعات مشرف بر روستا به مجوز محسط زیست نیاز است
در بهار این منطقه از البرز مرکزی، رنگارنگ می‌شود و گیاهانی در آن می‌روید که عمرشان بسیار کوتاه است؛ پس فرصت دیدن اردیبهشت متفاوت هریجان را از دست ندهید، فقط حواستان باشد پای آبشار که رسیدید، هوس رسیدن به بالاترین نقطه‌اش به سرتان نزند؛ چون علاوه بر خطر سقوط، ممکن است به حیوانات خطرناک بربخورید.
بعد از رسیدن به تاج آبشار، وارد جاده پشت آن نشوید؛ زیرا علاوه بر خطر برخورد با جانوران وحشی پشت آبشار، منطقه حفاظت‌شده است و بدون دریافت مجوز نمی‌توانید وارد آن شوید. طبق گفته ی محیط بانی هریجان، گونه های جانوری متعددی از کبک و کل و بز و پلنگ و خرس در این منطقه زندگی می کنند. بنابراین برای ورود به این منطقه و صعود به ارتفاعات مشرف بر روستا به مجوز محسط زیست نیاز است. مجوز را می توان از حفاظت محیط زیست تهران یا اداره ی حفاظت محیط زیست چالوس در تهیه کرد. درصورتی که تمایل به ورود به منطقه حفاظت شده پشت آبشار را دارید، می‌توانید با اداره محیط زیست چالوس تماس بگیرید: 2229275(0191)
از تهران بعد از حدود 2 ساعت و 135کیلومتر رانندگی به روستای هریجان می‌رسید.
خودروی شخصی: وارد جاده چالوس که شوید، حدود 4 کیلومتر بعد از سیاه‌بیشه در پیچ سمت راست جاده، تابلوی رستوران �جعفر میردار سلطانی� را می‌بینید. از این فرعی تا روستای هریجان حدود 5کیلومتر راه دارید. این جاده، خاکی وپرشیب است. بعد از حدود یک ربع به روستا خواهید رسید.
وسایل نقلیه عمومی: از راننده بخواهید که در نشانی بالا شما را پیاده کند. از این فرعی تا روستا حدود یک ساعت و نیم پیاده‌روی در مسیر سربالایی تند پیش‌روی شماست؛ می‌توانید میان‌بر هم بزنید، وقتی در مسیر جاده خاکی قرار گرفتید، بعد از حدود 700 متر در پیچ دوم و در سمت راست تان، یک جاده مالرو و پاکوب قرار دارد که از میان درختان جنگلی می‌گذرد. بعد از گذشتن از یکی دو تپه و علفزار از پایین روستا سردرمی‌آورید. در این مسیر هم حدود یک ساعت و نیم در راه خواهید بود.
بافت روستا، علفزارهای وسیع و آبشار بلند از دیدنی‌های هریجان هستند.
روستا: می‌توانید چند دقیقه‌ای در هریجان بگردید و خانه‌های تخریب‌شده‌اش را ببینید. روستا یک امامزاده هم به نام �شاهزاده محمود(ع)� دارد که گنبدش وقت ورود به روستا پیداست و می‌توانید وقت برگشت به آن سری بزنید.
آبشار: آبشار باریک هریجان در غرب روستا قرار دارد و برای رسیدن به آن جاده خاکی را تا داخل روستا ادامه دهید.حدود 300، 400 متر که وارد روستا شدید، در کنار پرچین‌های سنگی در سمت چپ، یک جاده فرعی وجود دارد که مسیر دسترسی به آبشار است. تا جویی که از آب آبشار درست شده، حدود یک ربع پیاده‌روی دارید اما اگر می‌خواهید به تاج آبشار برسید، باید حدود نیم ساعت تا کوتاه‌ترین تاج که حدود 9 متر ارتفاع دارد، کوهنوردی کنید.
در این مسیر که کمی شیب‌دار است در سمت راست، پیش از آنکه راه سنگلاخی شود، یک فضای علفزاری و تکه سنگی صاف و بزرگ قرار دارد که می‌توانید همان‌جا کمی استراحت کنید. آبشار در این ماه سال پرآب‌تر از همیشه است و در ماه‌های گرم، بسیار کم آب می‌شود.
�حیات‌وحش هریجان غنی است و وجود جانورانی مثل کل و بز ، خرس، تیهو و کبک باعث شده که این منطقه جزو مناطق حفاظت‌شده باشد؛ شکار در آن ممنوع است.
�اگر تا به حال به این منطقه سفر نکرده‌اید، حتما با بلدهای محلی همراه شوید.
�در این روستا از سرویس بهداشتی و محلی برای اقامت خبری نیست.
�نام‌خانوادگی بیشتر مردم این منطقه �میردار سلطانی� است، پس اگر افراد زیادی را با این نام دیدید، تعجب نکنید.