در مورد چمدان بستن، اغلب می‌شنویم که خوب است سبک سفر کنیم، وسایل اضافی و غیرضروری را با خودمان نبریم، از هر چیزی سبک‌ترینش را انتخاب کنیم و خیلی توصیه‌های خوب دیگر. ولی سبک‌سفرکردن اصلاً به این معنی نیست که یک سری وسایل ضروری و به‌دردبخور را حذف یا فراموش کنیم؛ چمدان مسافر باید آن‌قدری سبک باشد که حمل‌‌کردنش را سخت نکند و آن‌قدری پُر و کامل که چند روزی نیازهای مسافر را در شهری که خانه‌ی او نیست، برآورده سازد. مثلاً برداشتن چند دست لباس رسمی ، اگر به هدف کار یا شرکت در مراسمی خاص سفر نمی‌کنید، اصلاً به درد شما نمی‌خورد؛ یا وقتی قرار است در هتل اقامت داشته باشید، واقعاً نیازی نیست سشوار خودتان را ببرید؛ مهم‌ترین اصل برای این‌که بدانیم چه چیزهایی ببریم و چه چیزهایی را از چمدان خارج کنیم، این است که نسبت به جایی که می‌رویم و مدلی که سفر می‌کنیم و امکاناتی که در مقصد خواهیم داشت، آگاهی داشته باشیم. بهتر است قبل از رفتن خصوصیات جغرافیایی و جاهای دیدنی شهر مقصد را بدانیم، مشخص باشد که قرار است هتل بگیریم یا شب را در حاشیه‌ی جنگل توی چادر بگذرانیم؟ اگر به فکر رزرو هتل هستیم، آیا می‌دانیم هتل چه امکاناتی را برای ما مهیا کرده است؟ بعضی از وسایل ضروری برای یک سفر معمولی شامل موارد زیر است. مهم‌ترین‌ها گذرنامه، بلیط، روادید، پول، کارت اعتباری، چک پول‌های مسافرتی، برگه یا شماره‌ی رزرواسیون هتل، نقشه‌ی شهر مقصد، شماره‌تلفن‌های اضطراری شهر مقصد (مثل پلیس، اورژانس، تاکسی و امثال این‌ها). وسایل مهم را باید در کیف دستی و جایی که بهترین دسترسی را داشته باشید، قرار دهید. کفش و لباس