�مادرخرج� اصطلاح جاده‌صاف‌كنی است كه راه مسافرت دسته‌جمعی با دوستان عزیز را هموار می‌كند كه درهای جیبشان را دوخته‌اند. منتهی مادرخرج شدن هم برای خودش راه و رسمی دارد كه در صورت بی‌توجهی به این شرایط، باز در پایان سفر آش همان آش است و كاسه همان كاسه و باز ما می‌مانیم و هزینه گزافی كه بابت یك مسافرت ناقابل روی دستمان مانده و دوستان عزیز می‌مانند و درهای دوخته شده جیبشان.
1 ـ مادر خرج برخلاف نامش، لازم نیست كه یك شخص مونث باشد، اما رك‌گویی با رعایت موازین ادب، بی‌تعارف بودن، دقت در محاسبه و انصاف از ضروریات مادر خرج شدن است.
2 ـ رسم بر این است كه مادر خرج تمام مخارج سفر را برعهده می‌گیرد و در پایان آن را بین مسافران، سرشكن می‌كند، اما اگر این شخص نتواند از عهده پرداخت یكجای هزینه‌ها قبل و در طول سفر بربیاید، ایرادی ندارد كه مبلغ معینی از همه مسافران بگیرد تا موتور سفر روشن شود.
3 ـ جنگ اول به از صلح آخر. خوب است كه مادرخرج هزینه‌ها را طبق تجربه و پرس‌و‌جو از مطلعان برآورد كند و به دیگران اطلاع دهد تا در همین مرحله اگر كسی به نظرش رسید كه فكر بهتری برای كاهش هزینه‌ها وجود دارد، عنوان كند یا از سفر انصراف دهد.
4ـ یادداشت‌كردن میزان پرداخت‌ها با ذكر جزئیات توسط مادر خرج ضروری است تا بعد از سفر دلخوری پیش نیاید و نقطه ابهامی در ذهن همسفران باقی نماند.
6 ـ مادر خرج نمی‌تواند به سبب مسوولیتی كه برعهده گرفته، از زیر بازپرداخت سهم خود از مخارج فرار كند.
7 ـ مادرخرج باید انصاف داشته باشد و دیگران را هم به منصف بودن تشویق كند! یك نوزاد كه نه جایی اشغال می‌كند، نه جز شیر مادرش چیزی می‌خورد و نه نظر می‌دهد، چرا باید دقیقا مثل یك همسفر بالغ به حساب بیاید و در پایان مسافرت، سهم نوزاد هم از پدر و مادرش طلب شود؟ انصاف هم چیز خوبی است.
8 ـ برای خرید اجناس ضروری توافق جمعی لازم است. مادر خرج باید توانایی كسب توافق جمعی را داشته باشد.
9ـ اگر از یك جایی به بعد مشخص شود كه مخارج در حال گذر از مرزی است كه توسط اعضای گروه تعیین شده، مادر خرج موظف است این موضوع را قبل از این كه مخارج به سقف بخورد! یادآوری كند تا هم همسفران مخارج را پایین بیاورند و هم روی‌سقف هزینه‌ها توافق كنند.