به ندرت اتفاق می افتد که تصادفی فقط تحت تأثیر یک علت رخ دهد و نقش خودرو هم دست کمی از وضعیت جاده و راننده ندارد. اگر چه آمار نشان می دهد درصد قابل توجهی از علل تصادفات مربوط به خطای راننده است اما درحقیقت در بسیاری از موارد، ویژگی و خصوصیات وسیله نقلیه نقش مکمل را دارد.
- قبل از سفر به طور کامل خودروی خود را وارسی کنید. ترجیحا به تعمیرکار مورد اطمینان خود مراجعه کرده و از سلامت اتومبیل مطمئن شوید. اگر خودتان از ماشین سر در می آورید، فهرستی از اجزای اتومبیل‌تان که نیاز به تعمیر دارند، تهیه کنید. به تک‌تک آنها سر بزنید و ببینید برای تعمیر آنها چه کاری از دست‌تان برمی‌آید. مهم‌ترین كارها تعویض روغن ترمز و روغن موتور، بازدید شلنگ رادیاتور، تسمه‌ها، لاستیك‌ها، ترمزها، برف پاک‌کن، چراغ‌های راهنما، چراغ ترمز و چراغ جلوست.
-اگر راهی شمال یا غرب کشور می شوید، زنجیر چرخ همراه داشته باشید. هوای بهار هنوز نامطمئن است!
- ترجیحا روز سفر کنید اما اگر قرار است راننده شب باشید، تجهیزات ایمنی، چراغ های مه شکن، چراغ قوه و چراغ خطر همراه داشته باشید.
-قبل از رانندگی خواب کافی داشته باشید و هر جا در میانه راه خسته شدید کنار بزنید و استراحت کنید. سعی نکنید تا رسیدن به اقامتگاه ادامه دهید چون ممکن است خدای ناکرده هیچ وقت به مقصد نرسید!
-پیش از سفر از وضعیت جاده‌ها مطمئن شوید و به هشدارهای هواشناسی و پلیس توجه کنید.
-در حال رانندگی، با سرنشینان شوخی و خنده‌های بی‌مورد و بحث نکنید. خوردن و آشامیدن و صحبت با تلفن همراه، عملی خطرناک و حتی تهدیدکننده جان راننده و سرنشینان است.
-بستن کمربند ایمنی را هرگز فراموش نکنید.
-بار بیش از حد مجاز حمل نکنید.
- بچه ها را در صندلی جلو ننشانید و فرزندان زیر 6 سال خود را در صندلی کودک بگذارید.
- آهسته برانید تا هم از مناظر اطراف جاده لذت ببرید و هم سالم به مقصد برسید. احتیاط در رانندگی نشانه کم‌تجربگی و ترس نیست، بلکه نشانه علاقه شما به جان و مال و خانواده‌تان است.
- کیف کمک های اولیه تان را فراموش نکنید!
تصادف اتومبیل بدون هیچ اخطار قبلی اتفاق می‌افتد، اما خیلی وقت ها حادثه چند لحظه قبل از وقوع اخطار می‌دهد و در همین لحظات است كه عكس‌العمل صحیح می‌تواند زندگی شما را نجات دهد.
- وقتی مه غلیظی اطراف تپه را می‌پوشاند، كاهش دید تا حد تقریبا صفر، قدرت جهت‌یابی شما را از بین می برد و در چنین شرایطی بیشتر مردم دچار ترس آنی شده و تصور می‌كنند كه در دامی مهلك گرفتار آمده‌اند. به همین دلیل ممکن است رفتاری انجام دهند که احتمال بروز خطر را افزایش دهد. در حالی كه اگر با خونسردی مانع از غلبه ترس شوید می‌توانید شرایط را بسنجید و متناسب با آن تصمیم بگیرید؛ مثلا پناهگاهی پیدا كنید و صبر كنید تا شرایط ادامه فعالیت برای نجات فراهم شود.
- اگر در حین رانندگی متوجه شدید كه ترمز اتومبیل بریده است، دستپاچه نشوید و سعی كنید با عوض كردن دنده (معكوس) و با استفاده از ترمز دستی، سرعت اتومبیل را بگیرید. چراغ‌های چشمك‌زن (فلاشر) را روشن كنید، چند بار پدال ترمز را فشار دهید، دنده معكوس بكشید و از ترمز دستی استفاده كنید. دقت كنید كه ترمز دستی را به آرامی بكشید، طوری كه مطمئن باشید ترمز نخواهد برید. حالا در جستجوی راه‌هایی برای فرار باشید و مكان‌هایی را كه می‌توانید از جاده خارج شوید، بررسی كنید؛ جاهای صاف و نرم و یا پیچ‌هایی كه در مقابل آنها سینه‌كش ملایم یك تپه وجود دارد، مطلوب است.
- اگر امكان كم كردن سرعت نیست - مثلاً در سرازیری یك تپه - در این صورت اتومبیل را به دیواره‌ها و كناره‌های مسیر بسائید و سرعت را بگیرید. حتی از اتومبیل‌های جلویی هم می‌توانید برای نجات خود استفاده كنید. برای این كار، تا حدی كه شرایط اجازه می‌دهد، اتومبیل خود را به آرامی به اتومبیل جلویی بزنید و با استفاده از چراغ‌های چشمك‌زن، نور بالا و بوق، به راننده جلویی بفهمانید كه در شرایط اضطراری هستید.