سفرهای انفرادی و گروهی با دوچرخه برای درك كامل لذت مسیرهای سفر، در بسیاری از نقاط جهان مرسوم شده است. این نوع سفر با آنچه هر از چند گاه در رسانه‌ها و اخبار در مورد گردشگران و دوچرخه سوارانی که به علل گوناگون و از جمله به منظور ایجاد دوستی و صلح بیشتر بین ملت‌ها، فواصل هزاران کیلومتری را رکاب می‌زنند، متفاوت است. کسی از شما انتظار چنین کاری ندارد، چون واضح است که عموم مردم این توانایی فیزیکی را ندارند و بر فرض داشتن توان جسمی، گرفتاری‌های گوناگون و مشغله‌های روزمره، فرصت این کار را به ما نخواهد داد.
با یک جستجوی ساده در سایت‌های اینترنتی، شما می‌توانید ده‌ها نمونه از تورهای دوچرخه سواری را پیدا کرده و شرایط آن را بررسی کنید. در این‌گونه تورها افراد شرکت‌کننده با دوچرخه به دیدن بخش‌های گوناگون یک شهر رفته و علاوه بر گذراندن لحظاتی شاد همراه با ورزش و رکاب زدن، با صرف کمترین هزینه آثار دیدنی و جاذبه‌های طبیعی یک شهر و حومه آن را بازدید کرده و برای شروع یک هفته کاری جدید آماده می‌شوند.
در این نوع گردشگری، علاوه بر بازدید و آشنایی با دیدنی‌های شهرهای مختلف، گردشگران ضمن رکاب زدن که خود یکی از بهترین انواع ورزش محسوب می‌شود، تجربه همکاری و بودن در گروه‌های اجتماعی را نیز تجربه می‌کنند.
به این ترتیب، ورزش و سلامت با لذت گردشگری پیوند می‌خورد و شهروندان جامعه شهری امروزی كه با استرس‌های مختلفی مواجه هستند، می‌توانند پایان هفته مناسبی را سپری كنند و آماده آغاز یك هفته كاری خوب شوند.
در حال حاضر، اگرچه هنوز تورهای دوچرخه‌سواری به صورت مدون و برنامه‌ریزی شده شكل نگرفته‌اند، اما در بخش‌هایی از مناطق شرقی تهران ایستگاه‌های دوچرخه‌سواری راه‌اندازی شده و پارك جنگلی چیتگر در حاشیه اتوبان تهران ـ كرج نیز یكی از نمونه‌های موفق این نوع تفریح و گردشگری به صورت خانوادگی است.
اصفهانی‌ها هم از این قافله عقب نمانده‌اند و گردشگران در میدان امام خمینی می‌توانند دوچرخه‌هایی را تحویل بگیرند و اصفهان‌گردی با دوچرخه را هم امتحان كنند.
سفر با دوچرخه نیازمند مقدماتی است که اگر قرار باشد آنها را بدانید، بهترین گزینه برایتان عضو شدن در یک کلوب دوچرخه سواری یا گردشگری با دوچرخه (سایکلوتوریسم) است. اما بد نیست قبل از شروع چنین سفری کمی هم از مشکلات آن بدانید تا با آمادگی بیشتری راهی سفر شوید.
سفر با دوچرخه سه نوع مشکل در پی دارد. مشکلات مربوط به دوچرخه، مشکلات جسمی ناشی از دوچرخه سواری و مشکلات روحی این نوع سفر. شاید بهتر باشد به آخرین مورد بپردازیم. مشکلی که اغلب به آن توجه نمی شود اما می تواند سفر شما را با شکست مواجه کند.
بیشتر مشکلات روانی سفر با دوچرخه از عواملی مثل ترس، تنهایی، احساس ناتوانی، نا امیدی و خستگی ناشی می شود.
به همین دلیل گفته می شود که ابتدایی ترین مسئله در سایکلوتوریسم یا سفر با دوچرخه تشکیل تیم هم رکاب می باشد که البته کاری بسیار دشوار است اما باعث برطرف شدن بسیاری از مشکلات روحی حین سفر خواهد شد.
ترس فلج کننده ترین عامل روانی در سفر است. این مسئله بیشتر در سفرهای انفرادی و یا گروه های کوچک اتفاق می افتد مخصوصا اگر عوامل تشدید کننده آن وجود داشته باشد. عامل ایجاد ترس می تواند ناآشنایی با فرهنگ و زبان ساکنین منطقه ، تاریکی ، صدای حیوانات ، توهمات فردی ، موقعیت های خطرناک ، حوادث ، شرایط بد محیطی ، احساس عدم توانایی و جا ماندن و دلایلی از این دست باشد.
بهترین عامل کنترل کننده ترس سفر گروهی و داشتن حداقل یک همرکاب دارای شخصیت قوی است. وقتی شما در میان جمعی با هدف مشترک قرار می گیرید ناخود آگاه از جمع انرژی گرفته و افکار و انرژی های منفی را از خود دور می کنید و به این ترتیب از یأس و ذهنیت های نابود کننده و زجر آور دور می شوید.