گاهی فراموش میكنیم كه دنیای كودكان در دل دنیای ما واقع شده است و موظفیم كه دنیای آنها را بزرگ، جذاب و زیبا جلوه دهیم. پیوند كودكان باطبیعت مقدمه خو گرفتن آنها با خوبیهاست. از اینكه مهربانی و زنده بودن طبیعت، را ببینند و با طبیعت درآمیزند، نترسیم! طبیعت مهربانترین دامان برای زندگی است
مهمترین نكته در نخستین سفر كودك این است كه گردش او در طبیعت را بهگونهای ترتیب دهیم كه برایش با لذت همراه باشد. پس به این موارد دقت كنیم.
• پیادهروی باید كوتاه و در حد توان كودك باشد. توقفهای متعدد داشته باشید و توجه كودك را به چیزهای جذاب مثل بركه، قورباغهها، پرندهها و پروانهها جلب كنید.
• نقشهای از پیادهروی برنامهریزی شده و چگونگی مسیر را به كودك نشان دهید. نگران درك كردن یا نكردن او نباشید.
• خیلی سریع قدم برندارید. به كودك فرصت مشاهدة محیط اطرافش را بدهید.
• چنانچه از برنامهریزی پیادهروی خود عقب افتادید، كودك را وادار نكنید سریعتر قدم بردارد. اگر سفر كوتاه گردشی خود را بخوبی برنامهریزی كرده باشید، میتوانید قبل از تاریكی هوا به مقصد برسید.
• در مورد همه فعالیتهای گردشگری با كودك صحبت كنید. به عنوان مثال انتخاب محل، برپا كردن آتش، چگونگی گذشتن از جوی آب و... خطرات بالقوه اینگونه كارها را نیز بدون اینكه كودك را بترسانید برایش توضیح دهید.
• سر راهتان بازیهایی را هم برای كودك تدارك ببینید. این بازیها باید به احساس درك و فهم و قدردانی كودك نسبت به طبیعت كمك كند. بازیهایی از قبیل راه نرفتن روی مورچهها و ریشههای گیاهان، دیدن حیوانات و پرندهها و جستجوی وزغها.
• در طول مسیر به كودك خوراكیهای سالم و طبیعی بدهید.
• به حرفهای كودك توجه كنید و همه صداها و نقاط تاریك و نامعلوم را برایش توضیح دهید تا نترسد و از طبیعت بیشتر لذت ببرد.
• خصوصیات محیط اطراف منطقه پیادهروی را برای كودك توضیح دهید.
• در مورد مردم محلی و لزوم احترام به آداب و رسوم آنها با كودك حرف بزنید.
لباس: برای كودكان باید چند لباس بردارید تا موقع سرد شدن هوا لباس بیشتری به او بپوشانید. بهتر است در طبیعت بیشتر از لباسهای آستیندار استفاده كنید. داشتن یك ژاكت ضدآب و نسبتا بزرگ هم ضروری است تا كودك را از نور خورشید و باران، ایجاد خراشیدگی، حشرات و ساییدگیها حفظ كند. یك كلاه لبهدار هم برای او بردارید.
برای روزهای بارانی هم لباسهای مخصوص لازم است. همیشه یك جفت جوراب اضافه همراه داشته باشید، زیرا بدون شك جورابهایشان خیس میشود. رنگ لباسها باید روشن باشد تا كودك در طول مسیر و در بیشهها براحتی دیده شود.
كفش: كفشها باید محكم و اندازه پا باشند و اولینبار نباشد كه از آنها استفاده میشود؛ همچنین باید سبك و راحت باشند و بخوبی از پا محافظت كنند.
كوله پشتی: كولهپشتی باید مناسب كودك باشد. معمولا میزان باری كه یك كودك حمل میكند نباید بیشتر از 20 درصد وزن خودش باشد. تا حدی به كودك احساس مسوولیت داده و به او اجازه دهید كه اشیای مهمی را حمل كند.
برای اینكه بچهها یك محیط تفریحی مطلوب را به طور آزمایشی تجربه كنند، در اتاقنشیمن یك چادر برپا كنید و ابزار و لوازم لازم را هم فراهم نمایید. این چادر را به خانه بچهها تبدیل كنید. وسایلی كه میتوانید استفاده كنید: در صورتی كه به چادر كوچك كودك دسترسی نداشته باشید میتوانید از كاغذهای بسیار بزرگ برای ساخت چادر استفاده كنید.
•كیسهخواب یا پتوی مسافرتی
• چراغ قوه
• كولهپشتی
• موقع تاریكی با استفاده از تاباندن چراغ قوه روی مقداری فویل قرمز رنگ مچاله شده میتوانید نوری مانند نور آتش درست كنید.
• تئاتر خوابیدن و بیدار شدن در چادر را با كودكان بازی كنید.
كولهپشتی كودك باید شامل موارد زیر باشد:
•سوت برای استفاده در مواقع اضطراری
• آب، لیوان و خوراكی؛ به كودك بیاموزید مقداری از آب را برای مواقع اضطراری نگهدارد.
• كرم ضدآفتاب مخصوص كودكان
• كلاه آفتابگیر و كلاه گرم
• عینك آفتابی
• كرمهای ضدحشرات
• چراغ قوه؛ مدلی كه براحتی روشن و خاموش شود.
• جعبههای كمكهای اولیه؛ اگر كودكی دچار خراشیدگی شد، از او بخواهید كه خودش از جعبه كمكهای اولیه استفاده كند. این كار به كودك احساس غرور میدهد و او را ترغیب میكند كه چگونگی استفاده از محتویات جعبه را بیاموزد.
• كیسه زباله كوچك؛ هنگام مواجهه با رگبار ناگهانی هم میتوان از كیسه زباله به عنوان بارانی استفاده كرد.
هشدار: به كودك یاد دهید كه ممكن است انسان درون كیسه خفه بشود.
• ساعت؛ این وسیله اهمیت زمان در سفر و لزوم بازگشت قبل از تاریكی هوا را به كودك میآموزد .
• نقشهای كه مسیر و نقطه مقصد را نشان دهد؛ ویژگیهای اصلی منطقه (پلها، جویها، تپهها) را روی نقشه نشانهگذاری كنید و هنگام سفر آنها را به كودك نشان دهید. این نقشه میتواند توسط خود شما و بهصورت شماتیك كشیده شود.
در گردش یكروزه، یك چادر یك نفره برپا كنید تا كودك بتواند هرچند كوتاهمدت كمی بخوابد.