طول پل 40/210 متر ، عرض آن 10 متر و ارتفاع آن از سطح آب 85/ 6 متر است. پل دارای 5 دهانه ثابت و یك دهانه به عنوان پل متحرك به طول 25 متر است كه هنگام عبور كشتی ها آن را بلند می كردند. در ساخت پل از بتون و مصالح فلزی استفاده شده است. این پل در سال های 1320 و 1333 ش مرمت شده است.
دو فرو رفتگی در پیشانی پل و در فاصله بین دو قوس قرار دارد . هر یك از قوس ها در سمت بیرونی دارای یك نوار آجركاری به عرض 12 سانتیمتر است كه حالتی تزیینی و برجسته دارند. علاوه بر آن در كناره ی قوس ها آجر چینی خاصی نیز انجام شده و حاشیه ای به عرض 60 سانتیمتر را به وجود آورده است.
پایه میانی قطور پل 4 متر عرض دارد و دو موج شكن یا سیل برگردان در دو طرف پل برای كاستن از فشار آب در ایام افزایش سطح آب تعبیه شده است. یك دهانه كوچك بین پایه میانی پل و یك طاق نمای جناقی بر بالای آن با عرض 50 سانتیمتر وجود دارد.
رابینو درباره این پل می نویسد : "پل لوشان بنایی زیبا از آجر است كه مركب از یك طاق كوچك و دو طاق بزرگ است و تاریخ بنایش به دوران خسروخان می رسد. روس ها شیب این پل را كه تند بود ملایم نمودند".
پل لوشان دارای چهار دهانه به ابعاد مختلف و نیز موج برگردان هایی در قسمت پایه ها است. كوره پوش هایی در میان پایه ها از سنگینی پل ، می كاهد و در مواقع افزایش سطح آب ، گذر رود را تسهیل می كند. طول كلی این پل 100 متر و عرض آن هفت متر است. در دو طرف مسیر عبور عابر، جان پناه وجود دارد و كف پل با قلوه سنگ فرش شده است. پل لوشان پس از زلزله سال 1369 توسط اداره كل میراث فرهنگی گیلان مرمت اساسی شد.