ماساژ در مواردی باعث بدتر شدن بیماری، تخریب ناخواسته بافتی و حتی پیشرفت یک بیماری میشود که در این صورت باید تحت نظر پزشک انجام شود.
هر گونه درد مفصلی یا عضلانی در صورتی که علت آن شناخته شده باشد، سندرم خستگی مزمن عضلانی، کشیدگیهای ساده عضلانی رباطی، اضطراب، انواع آرتروزها، روماتیسم مفصلی و استئوآرتریتها در صورتی که در مرحله حاد نباشند، از ماساژدرمانی بهره میبرند.
علاوه بر این ماساژ در بهبود سندرم تونل کارپال، کمردرد، مشکلات گردش خون، افسردگی، بی خوابی، اختلالات گوارشی مثل اسپاسم روده بزرگ، یبوست و اسهال، سردرد بویژه سردرد ناشی از اسپاسم و تنش عضلانی، اختلالات سیستم ایمنی، دردهای سرطانی، کاهش دامنه حرکات مفصلی، سینوزیت، استرس، اختلال مفصل آروارهای – گیجگاهی و آسیبهای ورزشی نیز موثر است.
استرسهای روحی و روانی هم به نوعی در ایجاد �اسپاسم� نقش دارند که ماساژدرمانی تأثیر مطلوبی در برطرف کردن این مشکل خواهد داشت.
همچنین آسیبدیدگیهای جزئی که منجر به کبودی و یا شکستگی نشود و یا همان ضربدیدگی، در بین افراد عادی و ورزشکاران به تناوب دیده میشود که شناخت نقاط مورد نظر از سوی ماساژورها و استفاده از روش های لازم جهت کم کردن و یا برطرف کردن ناراحتیهای جزئی میتواند باعث کاهش خطرات احتمالی شود.
معمولا انواع ماساژ با یک مکانیسم مشابه بر روی بدن اثر میگذارند.
زمانی که ماهیچه بیش از حد فعالیت دارد، تجمع مواد زائد از جمله اسیدلاکتیک میتواند باعث درد، گرفتگی و حتی اسپاسم عضلات شود.
چه موقع نباید ماساژ داد؟
وجود تومور و بدخیمیها، ایجاد لخته خونی در اندامها و عفونت بافتی از جمله موارد ممنوعیت انجام ماساژ است.
در مواردی، با نظر پزشک و در صورت لزوم میتوان ماساژ انجام داد.
ماساژ جوشگاه زخم، در حالتی که هنوز بهبود نیافته، ممنوعیت نسبی دارد.
در بیمارانی که تحت درمان با داروهای ضدانعقاد خون مثل وارفارین یا هپارین هستند نیز ماساژ ممنوعیت نسبی دارد.
التهاب پوستی نیز ممکن است با ماساژ آسیب ببیند و مورد دیگری از ممنوعیت انجام ماساژ است.
همچنین آترونی پوستی نیز شامل ممنوعیت نسبی ماساژ است. در این بیماری پوست نازک شده و در معرض آسیب بیشتر زخم و عفونت است و نباید ماساژ روی آن انجام شود.
برخی حرکات مانیپولاسیون تحت عنوان جااندازی، توسط ماساژورها انجام میشود که میتواند بسیار آسیب رسان باشد و جز برنامه ماساژ محسوب نمیشود.
در بعضی شرایط استفاده از ماساژ بویژه برای ورزشکاران به جای آنکه مفید واقع شود، اثرات سوئی روی بدن به جای میگذارد.
در مواردی مانند بالاتر بودن دمای بدن از 37.7 درجه سانتیگراد، عوارض و آسیبهایی چون ورم شدید، التهاب مفاصل، سوختگی، زخمهای باز، کشیدگی عضلانی، پارگی رباط، کوفتگی، سرمازدگی و سوختگی، بیماریهای عروق خونی مانند واریس سیاهرگی، التهاب سیاهرگی و ترومبوز یا تشکیل لخته در عروق خونی و بیماریهای عفونی پوست نباید از ماساژ درمانی استفاده کرد.