اینجا تنها کافه زنانه ایران است. جایی که در آن می توانید چای بخورید، یک لیوان خاکشیر لیمویی سفارش دهید، سر میزتان کوکوسبزی و نان و پنیر و آبدوغ خیار سرو کنید و از همه این ها مهم تر، کتاب بخوانید و گپ بزنید.
کافه کراسه را باید در خیابان انقلاب، ضلع شمال غربی دانشگاه تهران و در خیابان پورسینا ببینید. ساختمان آجر سه سانتی که حیاطش حوض دارد و آبراه و چمن هایی که از بین سنگ فرش ها بیرون زده اند.
کراسه یعنی کتاب و به همین دلیل است که در کافه کراسه، از در و دیوار کتاب می بارد. روی ردیف میزهای کنار سالن، رف های روی دیوار، قفسه های کنج سالن... هر گوشه را که نگاه کنید، می توانید کتاب هایی را در حوزه دین، فرهنگ و تمدن، مقاومت، علوم تربیتی، هنر، ادبیات، فلسفه و عرفان ببینید و اگر دلتان خواست، بخوانید، بخرید یا مشتری سی دی ها و نرم افزارهایی باشید که همه به نوعی درباره موضوعاتی فرهنگی و اسلامی هستند.
کافه کراسه زمستان سال 90 افتتاح شد و 5ماه بعد از فعالیتش، قرار شد یک روز از هفته را اختصاصا زنانه باشد. یکشنبه ها روز زیارت حضرت زهرا است و برای همین یکشنبه های کافه از صبح تا عصر زنانه شد. مدیر بخش زنانه این کافه معتقد است که کافه کراسه بهترین فضا برای دختران مذهبی و محجبه است تا در آن راحت بپوشند، راحت فعالیت کنند و از حضورشان در کافه احساس امنیت داشته باشند. فضایی که در عین صمیمیت همه چیز آن اسلامی است؛ از خورد و خوراک گرفته تا روابط و حرف و نقل ها مطابق با فرهنگ اسلامی و فرح اسلامی است. شادی ای که در آن هجو، هزل، تمسخر و گناه نیست.
کافه کراسه بیشتر از آنکه شبیه یک کافه باشد، شبیه کتابخانه ای است که در آن می توانید گاهی قرارهای ملاقاتتان را تنظیم کنید، یا یک وعده غذای سبک بخورید. البته تا قبل از آن که برنامه نمایش و نقد فیلم در بعد از ظهرهای کافه منظم شود و کافه را تبدیل به پاتوقی برای سینما دوستان کند.
اینجا چند قانون دارید که آن را از کافی شاپ های دیگر جدا می کند. اینجا سیگار ممنوع است، اختلاط زن و مرد ممنوع است، تاریکی ممنوع است و هیچ چیز جز ذکر خدا روی در و دیوار نمی بینید. بازی هایی که برای مشتری های کافه روی میز گذاشته شده همه بازی ها فکری و پرورش خلاقیت است، اینترنت وایرلس صلواتی وجود دارد و خلاصه مقررات آن با بقیه کافه ها متفاوت است.
منوی غذا و قیمت های کافه کراسه هم با بقیه کافه ها متفاوت است. این را از تخته سیاه کوچکی می فهمید که وسط سالن گذاشته اند و روی آن اسامی غذاهای خانگی پشت سر هم ردیف شده اند. کوکوسبزی، نان و پنیر و آبدوغ خیار غذاهای روز هستند که البته در هفته های بعد، بر اساس مواد غذایی خاص فصل عوض می شوند. از بین نوشیدنی ها هم می توانید شربت آبلیمو، بیدمشک، نعناع و گلاب را انتخاب کنید. انتخاب ما کوکو سبزی است با یک کاسه آبدوغ خیار و نان خشک محلی و یک لیوان بزرگ شربت آبلیموی خنک.
چند دختر جوان در آشپزخانه ایستاده اند و تند و تند سفارش ها را آماده می کنند و می گویند که اینجا همه مواد غذایی را خودشان تهیه می کنند. درست به سبک مادران و مادربزرگ ها. مثلا سبزی خوردن ها، از مغازه خریده می شوند، همین جا پاک و شسته می شوند و تازه تازه برای مشتری آورده می شوند. کوکو سبزی در روغن دنبه ای سرخ می شود که کافه چی ها خودشان آن را درست کرده اند و در بشقاب های سفالی نارنجی رنگ سرو می کنند. نشانه ای از سبک غذاخوری سالم ایرانی و اسلامی.
کافه کراسه یکشنبه ها از ساعت 9 صبح تا 4بعد از ظهر فقط به روی خانم ها باز است اما اگر قرار باشد خانم ها در روزهای دیگر هفته به کافه کراسه سر بزنند، باید یکی از سه چهار میز گوشه سمت راست سالن را انتخاب کنند که هم فضای بسته تری دارد و هم از بخش آقایان که در گوشه چپ سالن مستقر شده اند، جدا می شود. قسمت وسط سالن هم مخصوص زوج هایی است که برای چند ساعت خلوت کردن دنبال یک کافی شاپ اسلامی می گردند. در این کافه نشستن زن و مرد سر یک میز ممنوع است. مگر این که زن و شوهر باشند.