پارک پردیسان آخر هفته ها پاتوق بادبادک بازهایی است که ترجیح می دهند برای ساعاتی دل از زمین بکنندو سر به آسمان بلند کنند.معمولا آخر هفته ها وقتی از حوالی بزرگراه آیت الله حکیم و شهید همت رد شوید، بادبادک های در حال پروازی را خواهید دید که سمت آسمان برج میلاد را رنگارنگ کرده اند.
شاید دیگر سنت ساختن بادبادک های دست ساز لوزی شکل کاغذی که دنباله زنجیر مانند رنگارنگ دارد فراموش شده باشد اما هنوز لذت هوا کردن بادبادک در خیلی از بچه ها و بزرگسالان باقی مانده است که موجب می شود یک روز آخر هفته را همت کنند و شال و عازم جایی مانند پارک پردیسان شوند تا در یک فضای باز بادبادکشان را هوا کنند و از پرواز بادبادک بر فراز آسمان لذت ببرند.
بوستان جنگلی پردیسان در منطقه 2 شهرداری تهران قرار دارد. این بوستان که در شمال غربی تهران واقع شده‌است، از سمت شمال به بزرگراه همت و محله شهرک غرب، از شرق به بزرگراه شیخ فضل‌الله نوری، از غرب به مسیل رودخانه پونک و از سمت جنوب به بزرگراه حکیم و محله بلوار مرزداران محدود می‌شود. بزرگراه یادگار امام در راستای شمالی/جنوبی، این بوستان را به دو بخش تقسیم می‌کند که پیوند آنها به وسیله دو پل برقرار شده‌است.
از امکانات این بوستان می‌توان به موزه تنوع زیستی، موزه آب و باغ وحش اشاره کرد. وجود موزه تنوع زیستی با انواع حیوانات و حشرات تاکسیدرمی شده، و بعضاً زنده، یکی دیگر از جذابیت‌های این پارک جنگلی است. ساختمان سازمان حفاظت محیط زیست ایران نیز در قسمت جنوبی این بوستان قرار دارد.
اصلا نیاز نیست پا به پارک پردیسان بگذارید تا از راز درون آن آگاهی پیدا کنید. همین که سرتان به آسمان باشد و پرواز بادبادک ها و هواپیماهای کنترلی را ببینید، دوزاری شما خواهد افتاد که اینجا باید سر به هوا باشید و کسی زیر پایش را نگاه نمی کند. جمعه ها و تقریبا تمام روزهای هفته مخصوصا زمانی که وزش باد مطبوعی هم در حال وزیدن باشد پارک پردیسان میزبان بادبادک بازانی می شود که شال و کلاه کرده اند و زیرانداز و بساط پیک نیک خودشان را آورده اند با هدف گذراندن یک آخر هفته خوب و تمام عیار؛ فارق از تمام دغدغه های زمینی.
فضای جنوبی پارکینگ پارک پردیسان پاتوق افرادی است که به دلیل عشق پرواز خود را با هواپیماهای مدل قابل کنترل سرگرم می کنند. دیگر در میان آنها بچه ها نیستندو همه بزرگسالند و از همه قشری هم در آنها یافت می شود. از دکتر و مهندس بگیرید تا وکیل، معلم، کارمند، دانشجو و حتی خلبان های بازنشسته هم در میان آنها دیده می شود که به یاد پروازهای خود؛ کنترل هواپیمای کوچکشان را به دست رگفته اند و آن را می رانند... همه آنها آنقدر از پرواز دادن هواپیمای خود لذت می برند و حس خلبانی در آنها رخنه می کند که دلیل کیفور شدنشان هم همین است و سعی می کنند با حرکت نمایشی توانایی خود را در پرواز هواپیمایشان بیشتر به رخ هم بکشند.
برای همین جمع این آدم ها حسابی گرم و پرشور است. یکی از آنها که مهندس عمران است، می گوید: �سال هاست برای پرواز هواپیمای کنترلی ام به اینجا می آیم. وقتی هواپیمایم را به پرواز در می آورم دیگر به هیچ چیز فکر نمی کنم و تمام توجه ام به پرواز هواپیمایم است و چه چیزی از این بهتر که ساعاتی را فارغ از تمام فکر و خیال ها بگذرانم.�
قیمت این نوع هواپیماهای کنترلی کمی گران است و باید برای خرید کمی ولخرجی کنید. معمولا این هواپیماهایی که در این بازار هستند بیشتر دست ساز است و توسط خودشان ساخته می شود. معمولا هم سفارش هم می توانید بدهید. آنها روی اصول ساخته می شود و مطابق با نمونه واقعی است. قیمت ها متفاوت است به عنوان مثال شما برای یک هواپیمای متوسط آموزشی که پرواز بسیار خوبی داشته باشد حداقل می توانید تا 500 هزار تومان هزینه کنید که این مبلغ بالای دو میلیون تا سه میلیون تومان هم می رسد.
دستفروش ها هم در اینجا نانشان در روغن است. به طوری که دو طرف پارک را تسخیر کرده اند و با آوردن بادبادک های رنگارنگ مختلف مشتری زیادی را به سمت خود جلب می کنند. آنها غیر از فروختن بادبادک ها به خریداران خود نحوه استفاده از بادبادک ها را هم آموزش می دهند. کایت های چینی هم مانند خیلی از اجناس چینی موجود در همه جا در اینجا نیز زیادی به چشم می خورد.
بادبادک های ساخت داخل بیشتر طرفدار دارد و خریداران حرفه ای بادبادک گول رنگ و زرق و برق بادبادک های چینی را نمی خورند و بادبادک های وطنی را ترجیح می دهند. رنج قیمتی بادبادک ها با هم متفاوت است و بسته به اندازه، جنس و کارایی آن قیمت ها هم فرق می کند اما بادبادک خوب و درست و درمان از 10 هزار تومان شروع می شود تا 200 هزار تومان وحتی بالاتر که شما بسته به وسع و میزان کارایی که از بادبادکتان می خواهید می توانید هزینه کنید.
در این میان افراد حرفه ای هستند که در مسابقات بادبادک بازی که به صورت دو نخ و تک نخ برگزار می شود شرکت کرده و جوایزی هم به دست آورده اند که به صورت دائم در این پارک دیده می شوند.
بادبادک ها انواع و اقسام مختلف پیدا کرده اند. بزرگ و کوچک دارد، حرفه ای و نیمه حرفه ای دارد، یک بنده و دو بنده دارد. یعنی اینطور به شما بگویم که اگر پای صحبت بادبادک بازهای حرفه ای بنشینید اطلاعات جالبی دستتان می آید که بد نیست با چند مورد از آنها در اینجا آشنا شوید.
اول اینکه بادبادک کوچک برای پرواز در بادهای نسبتا شدید مناسبتر است چون کنترل آن آسانتر می شود. بادبادک های بزرگتر که بیشتر برای بادهای نسبتا کم مناسب هستند همچنین بادبادک های یک نخ که به واسطه قرقره های بزرگ هدایت می شوند نسبت به بلندی نخشان می توانند تا 500 متر ارتفاع را بالا بروند. نوع دیگر بادبادک، بادبادک های دو نخ است که به صورت کاملا حرفه ای و برای حرکات نمایشی خاص طراحی شده و این بادبادک ها ارتفاع خیلی بالایی نمی گیرند و با دو دست قابل کنترل هستند و اگر روش کار دستتان بیاید با این دو بند می توانید مانند کایت واقعی عمل کنید و حرکات آکروباتیک با آن انجام دهید که لذت این جور بادبادک هوا کردنه خیلی بیشتر می شود.
در حال حاضر بیشتر بادبادک هایی که در بازار موجود است شبیه کایت ساخته می شوندو مواد تشکیل دهنده آن پلاستیک و فوم است و هیچ شباهتی به بادبادک های قدیمی ندارند. حتی وقتی به پارک پردیسان وارد شوید می بینید که بعضی ها نستندکه کایت های کمی بزرگتر از معمول دارند که مجهز به موتور است و قرقره خیلی محکمی دارد که به خاطر امکانات بیشتر آن نسبت به کایت های معمولی مانور و پرواز آن بیشتر هم می شود. قیمت آن هم خیلی بالاتر می رود و به خاطر موتور دارد بودنش از بادبادک های دستی خیلی گرانتر می شود.