1- پیش از هر چیز باید انتخاب درستی درباره هتل داشته باشید. مدت اقامت شما می‌تواند در انتخاب هتل نقش داشته باشد. اگر سفر نسبتا کوتاهی دارید انتخاب یک هتل ارزان قیمت ایده مناسب و خوبی است. چون در این سفرها عملا بیشتر وقت را در گشت و گذار هستید و فقط برای خواب به هتل برمی گردید. یادتان باشد که پرداخت پول بیشتر به‌معنای آن نیست که شما خدمات و استانداردهایی با کیفیت بالا را دریافت خواهید کرد. گاهی اوقات یک هتل ارزان قیمت هم می‌تواند انتخاب کاملی باشد.
2- قبل از رزرو و انتخاب هتل تعیین کنید که دقیقاً به چه چیزهایی نیاز دارید. آیا قصد دارید به شهری سفر کنید که هیچکس را در آنجا نمی‌شناسید؟ در این صورت ممکن است که زمان زیادتری را در هتل صرف کنید و بعد از دیدن جاها و مکان‌های دیدنی و گذرندان یک روز شلوغ بخواهید وقت بیشتری را به استراحت در هتل اختصاص بدهید. از طرفی وجود دوستان و آشنایان مقیم آن شهر را در نظر بگیرید، ممکن است که وقت کمتری را در هتل صرف کرده و یا قصد داشته باشید که از هتل فقط برای خوابیدن و یا دوش گرفتن استفاده کنید در این صورت لزومی ندارد که هتل مجهز و گران قیمتی را انتخاب نمایید و می‌توانید هزینه‌ی کمتری را به رزرو هتل اختصاص بدهید.
3- اگر قصد دارید که هتلی ارزان قیمت و مناسب برای اقامتی کوتاه مدت تهیه نمایید، می‌توانید از هتل آپارتمان استفاده کنید. باید توجه داشته باشید که این هتل‌ها مکان‌هایی هستند که در آنها برای مدت کوتاهی از میهمان پذیرایی می‌شود و معمولاً برای مهمانانی مقبول واقع می‌شوند که نیاز به پذیرایی کمتری داشته باشند.
معمولاً در هتل آپارتمان‌ها، وسایل آشپزی وجود دارد و نیازی به رستوران احساس نمی‌شود. اقامت در هتل آپارتمان بسیار شبیه به اجاره آپارتمان است با این تفاوت که قرارداد اجاره‌ای وجود ندارد و مسافر هر وقت بخواهد می‌تواند با هتل تسویه حساب کرده و آنجا را ترک کند. معمولاً قیمت آنها از قیمت هتل‌های مشابه پایین‌تر بوده و به هر آنچه که در یک آپارتمان لازم به نظر می‌رسد مجهز هستند.
4- هتل‌هایی که به مرکز شهر و ایستگاه‌های قطار و مراکز خرید نزدیک‌ترند، مناسب ترند اما در عوض گرانتر هم هستند. برای راحتی بیشتر، قبل از رزرو هتل نقشه‌ی منطقه‌ای که هتل در آن قرار دارد را از نظر نزدیکی به مراکز خرید و وسایل حمل و نقلی که در اطراف آن است، بررسی کنید. همچنین می‌توانید قبل از رزرو هتل را چک کنید، شاید هتل در آن لحظه پذیرای تور بزرگی باشد و شما بتوانید با آن همراه شوید!
5- همراه خودتان ملافه ببرید. یک ملافه تمیز دو نفره به همراه داشته باشید تا علاوه بر آن نگرانی، از شر آلودگی و گردوغبار که ممکن است حساسیت ایجاد کند، خلاص شوید.
6- اتاقی را درخواست کنید که کمتر آلرژی‌زا باشد. ترجیحا اتاق‌های موکت‌دار را نگیرید. هتل‌هایی که فرش‌هایی با پرزهای فراوان دارند، تخت‌هایی با پتوهای پرزدار یا پرده‌های کلفت دارند، ممکن است آلرژی‌زا باشند.
7- طبقه‌ی سوم تا هفتم را انتخاب کنید. همیشه سعی کنید از طبقه سوم به بالاتر اتاق بگیرید. غیر از منظره بهتر، آمارها نشان داده‌اند که در این طبقات، دزدی‌های کمتری هم اتفاق می‌افتد. بیشتر دزدی‌ها در طبقات اول و دوم است. اما زیاد هم بالا نروید. نردبان آتش‌نشانی‌ها تا طبقه هفتم بیشتر نمی‌رسد!
8- هتل از متل بهتر است. منظور از این نکته اصلا اشاره به کیفیت اتاق‌ها نیست. هتل‌ها از متل‌ها امن‌ترند. متل‌ها (Motel) معمولاً خارج از شهرها قرار گرفته‌اند. در تعریف آنها می‌توان گفت؛ هتل‌هایی هستند که در آن میهمانان می‌توانند با خودروی شخصی وارد شده و حتی خودرو را مقابل در اتاق خود پارک کنند.
یکی از مشخصه‌های بارز و اصلی متل‌ها، نبود لابی در آنها است؛ چرا که میهمانان به محض ورود به آن و بدون نیاز به پیاده شدن از خودرو می‌توانند کلیدشان را دریافت کرده و به اتاق خود بروند.
احتمال دزدی در سوییت‌هایی که درشان به حیاط یا پارکینیگ باز می‌شود (مثل متل‌های ساحلی)، بیشتر است تا هتل‌هایی با ورودی و بخش پذیرش و نگهبان.
9- حواستان را جمع کنید. سالم ماندن در مسافرت فقط اسهال نگرفتن نیست. پس حواستان به این نکته‌ها باشد:
- همیشه قبل از باز کردن در اتاق به روی فردی غریبه، مشخصات طرف را بپرسید و از هویت او مطمئن شوید.
- اگر درخواست سرویس در اتاق نکرد‌ه‌اید و نمی‌دانید چرا برایتان صبحانه را به اتاق آورده‌اند، در را باز نکنید؛ به پذیرش اطلاع بدهید و بخواهید کسی را برای کنترل بفرستد.
- همیشه از ورودی اصلی هتل برای بازگشت به هتل استفاده کنید.
- از هر نوع وسیله قفل‌کردنی که روی در وجود دارد، استفاده کنید و حواستان به قفل‌بودن پنجره‌ها هم باشد.
10- همه عالم را از بیرون‌رفتن خودتان خبر نکنید. وقتی علامت �این اتاق به سرویس احتیاج دارد� را بیرون در اتاق می‌گذارید و خارج می‌شوید، همه خیالشان از بابت خالی‌بودن اتاقتان راحت می‌شود. به جای این‌کار، موقع بیرون‌رفتن، علامت �مزاحم نشوید� را روی در بگذارید و مواقعی که خودتان حضور دارید، درخواست مرتب‌کردن اتاق را بدهید؛ یا حداقل موقع بیرون‌رفتن از هتل، تلفنی درخواست خودتان را به پذیرش بگویید تا فقط مسئولان در جریان باشند.
11- شماره‌تان را به کسی ندهید. مطمئن شوید که تلفنچی اتاق، تلفن‌های ناشناس را به اتاقتان وصل نمی‌کند. این‌طوری خیالتان از بابت غریبه‌هایی که می‌خواهند مطمئن شوند شما در اتاق نیستید، راحت خواهد شد. می‌توانید خودتان با یک تماس تلفنی از بیرون، تلفنچی هتل را امتحان کنید. از او بخواهید که حتی شماره‌‌ی اتاقتان را هم به کسانی که به هتل تلفن می‌کنند و فقط نامتان را می‌دانند، ندهد.
12- با غذاهای هتل خودکشی نکنید. رایگان بودن صبحانه یا بوفه‌ها یا پیش گرفتن هزینه‌ی شام و ناهار به این معنی نیست که با پرخوری، خودتان را به قتل برسانید! تمام وقت مسافرت‌تان را نباید سرمیزهای غذا صرف کنید؛ دل‌درد و اضافه‌وزن هم سوغاتی‌های خوبی برای یک مسافرت نیستند.
13- ساعت زنگ‌دار خودتان را همراه ببرید. زیاد به منشی‌های هتل اعتماد نکنید. مخصوصا آنها که شیفتشان زودتر از ساعت بیدارشدن شما تمام می‌شود. می‌توانید موبایلتان را هم راس ساعت موردنظر کوک کنید تا صبح خواب نمانید.
14- وقتی به خانه برگشتید چمدان‌ها را توی حمام باز کنید. در این صورت، اگر چیزی از حشرات رختخواب را هم با خود به خانه آورده باشید، همان‌جا از شرشان خلاص می‌شوید. لباس‌های کثیف را همان‌جا بشویید و آن را با بخار خشک کنید. هر چیز غیرقابل شستشویی را هم باید چند روز در فریزر قرار دهید.