نامش بیابان است. اما نه رنگ و رویش به بیابان می ماند و نه آب و هوایش. اینجا یکی از زیباترین بیابان های دنیا است که قدم گذاشتن به خاک سفید و مرطوبش شما هر گردشگری را شیفته می کند. جایی که روی نقشه با نام �بیابان سفید برزیل� مشخص شده است.

بیابان ها همیشه زیبا هستند؛ زیبا و مرموز. با هزاران افسانه و قصه ای که پشت سرشان ردیف می شود و تاریخ آنها را می سازد.

با آفتاب تندی که به آنها می تابد، مارهایی که فس فس کنان سکوت بیابان را می شکنند، بادهای پر از شن و البته چشم اندازی که در آن هیچ تنوع رنگی ای دیده نمی شود. نه آب، نه ابر، نه درخت و حیوان. همین یکنواختی هم هست که کویر را با توهم ها و سراب ها همراه می کند.

لازم نیست عاشق کویرنوردی باشید تا از زیبایی بیابان سفید برزیل سرشار از لذت شوید. تصاویرش را که ببینید، باور می کنید اینجا تکه ای از بهشت است. حتی بی راه نیست که بگوییم اگر بهشت اقلیم های متفاوتی داشته باشد، احتمالا اقلیم بیابانی اش چیزی شبیه به این تصاویر خواهد بود!

کویر سفید در شمال برزیل قرار دارد و مساحت آن به هزار کیلومتر مربع می رسد. در این کویر با وجودی که باران و دریاچه ای زلال وجود دارد، اما پوشش گیاهی به چشم نمی خورد. این منطقه به شدت حفاظت شده است و به همین دلیل هیچ خودرویی در آن اجازه رفت و آمد ندارد. فقط یک اتومبیل گردشگران را تا داخل پارک ملی می آورد و از آنجا به بعد باید پیاده تا کویر بروند.

در آب دریاچه این کویر، ماهی هایی وجود دارند که گفته می شود تخمشان توسط مرغان دریایی از مناطق دیگر به اینجا آورده شده است. آنها در فصل گرما و خشکی به زمین های کشاورزی می روند و در آب شالی ها زندگی شان را ادامه می دهند.