موکب یا همان دسته سینه زنی در ماه محرم بین مردم عرب خوزستان از جایگاه بالایی برخوردار است به گونه ای که راه افتادن مواکب و رفتن از مسجد و حسینیه‌ای به مسجد و حسینیه‌ای دیگر یکی از آیین‌های فراموش نشدنی در ماه محرم است.
موکب شامل گروهی از افراد یک حسینیه یا مسجد است که با در دست گرفتن پرچمهای مخصوص ماه محرم که به زبان عربی به آن بیرق می گویند و در برخی موارد با سنج و دمام با سینه زنی به حسینیه یا مسجدی دیگر می روند.
این دسته های سینه زنی مسیر حسینیه خود تا مقصد را به سنج و دمام و سینه زنی و خواندن اشعاری به زبان عربی اختصاص می دهند که راه افتادن این دسته ها باعث می شود افرادی که در مسیر قرار می گیرند از خانه ها بیرون آمده و با ایستادن در کنار کوچه و یا در خانه با سینه زنی با افراد دسته سینه زنی همراهی می کنند.
در برخی موارد هم افرادی که در مسیر قرار می گیرند با آب، شربت، چای یا نان و پنیر از افرادی که به سمت یک مسجد یا حسینیه دیگر در حال حرکت هستند پذیرایی می کنند تا ارادت خود را اهل بیت(ع) و امام حسین(ع) نشان دهند.
گاهی دسته ای که به راه می افتد در راه به حسینیه ها و مساجدی که در مسیر حرکت آنها قرار می گیرند هم می روند و برای لحظاتی در آن مکان به سینه زنی و عزاداری می پردازند و اینگونه در کنار عزاداری برای امام حسین(ع) و یارانش، آشنایی ها و اخوت‌ها نیز در این مراسم شکل می گیرد.
اما وقتی موکب به مقصد می رسد، حسینیه یا مسجد مقصد هم با تشکیل یک موکب که شامل افراد و عزاداران آن نقطه می شود چند ده متری به پیشواز آنها می روند و هر دو گروه اقدام به سینه زنی می کنند. در این مکان دسته یا موکب حسینه میزبان با خواندن شعار �اهلاً و سهلاً مرحبا بیکم جیتوا تعازونه الله یعازیکم� به این معنی که �خوش آمدید که در عزاداری ما شرکت می کنید خدا در عزاداری شما شرکت کند� به موکب مهمان خوش آمدگویی می کنند.
بعد از این دسته های دو طرف اقدام به سینه زنی مشترک در حسینیه یا مسجد می کنند و بعد از آنها با هم سلام و احوالپرسی می کنند. شب بعد یا چند شب بعد همین مراسم توسط حسینیه یا مسجد طرف مقابل تکرار می شود.
اما حرکت همه مواکب در ظهر عاشورا در شهرهای عرب نشین خوزستان از آن مراسم به یادماندنی هر ساله استان است که کلیه مردم شهر در یک نقطه نظاره گر حضور دسته های عزاداری از سراسر شهر می شوند.دقیقا چنین رویدادی در ظهر عاشورا در کربلا و حرم امام حسین(ع) نیز اتفاق می افتاد و دسته های عزاداری از سراسر عراق به کربلا می آیند.
معمولا دسته های عزاداری در هر شهر یک نقطه را انتخاب می کنند و به سمت آن حرکت می کند. برای نمونه در آبادان همه دسته ها به سمت امامزاده سید عباس در ایستگاه 12 حرکت می کنند و در آن نقطه برای لحظاتی سینه زنی می کنند و بعد به سمت حسینیه خود حرکت می کنند. در خرمشهر نیز حرکت دسته ها به سمت حسینیه بیت آیت الله سیدعلی عدنانی در کنار مسجدجامع خرمشهر حرکت می کنند.
نکته جالب این مراسم این است که حرکت مواکب از هر نقطه ای که در شهر باشند به صورت پیاده صورت می گیرد و این گونه کل شهر تحت تاثیر حرکت مواکب قرار می گیرد و حال و هوای خاصی به شهر داده می شود.
یکی از برنامه های ثابت همه حسینیه و مساجد مناطق عرب نشین خوزستان در روز عاشورا مقتل خوانی است. در این روز یکی از افراد از صبح زود شروع به خواندن کتاب مقتل امام حسین(ع) که به زبان عربی است و در آن تمام وقایع کربلا تا لحظه شهادت امام حسین(ع) نوشته شده می کند و تقریبا ظهر قبل از نماز به لحظه شهادت سید و سالار شهیدان می رسد.
هنگامی که مقتل خوان به شهادت امام حسین می رسد افراد با خواندن شعارهایی به سر و سینه می زنند و از معروفترین شعارها � ابد والله ما ننسا حسینا ، یعنی به خدا هیچ وقت امام حسین (ع) را فراموش نمی کنیم� است.
بعد از آن افراد حاضر در حسینیه یا مسجد اقدام به اقامه نماز جماعت ظهر و عصر می‌کنند و بعد از آن صرف ناهار ظهر عاشورا در همان مکان است.