نگاهی به بهداشت، سلامت و درمان در گردشگری

مطالعه وتحقیق درباره بهداشت فردی در گردشگری، اطلاعاتی به دست می‌دهد که برای حال و آینده شخص بسیار مفید و موثر می‌باشد. وقوف به مسائل بهداشت در گردشگری، انسان را در استفاده کامل از زندگی سراسر آمیخته با نشاط و شادابی، چه به صورت یک فرد در سفر و چه به عنوان یک فرد در جامعه‌، کمک و یاری می‌کند. در این هنگام است که انسان به وسعت و ارزش سلامت گردشگری و بهداشت پی برده و به نیازمندی‌های بهداشت در سفر خود و نیز به اهمیت سلامت خانواده و جامعه با دیده بیناتر می‌نگرد.

هر کس با مراعات بهداشت قادر است از لحاظ جسمانی روانی و اجتماعی در وضع مناسبی قرار گرفته و وظیفه‌ای را که نسبت به خود و افراد خانواده و جامعه خود دارد به خوبی ادا کند. سلامت هرگز به عنوان هدیه به دست انسان نمی‌رسد مگر آنکه برای تحصیل آن کوشش کند تا بتواند تغییرات مثبتی در رفتار خود ایجاد کند.

ما معمولا بهداشت فردی در سفر را از بهداشت اجتماعی جدا می‌کنیم حال آنکه سرحد واضحی بین این دو وجود ندارد زیرا افرادند که جامعه را می‌سازند و همواره بین افراد و جامعه و بین جامعه و واحدهای مختلف سیاسی، فرهنگی و غیره که هر یک قسمتی از جامعه را تشکیل می‌دهند ارتباط و تاثیر متقابلی برقرار می‌کنند.

تاریخ توسعه و تکامل بهداشت عمومی
حقیقتا مشکل است و شاید دور از منطق، که درباره وضع بهداشت عمومی تا قبل از قرن نوزدهم با قاطعیت اظهارنظر کرد لیکن شواهد و آثار متون مختلف بر جای مانده از آن دوران، حاکی از آن است که وضع سلامت و تندرستی جوامع رضایت بخش نبوده است.

بر اساس همین شواهد تا 3900 سال قبل از میلاد مسیح، بیماری صرفا یک بلای آسمانی به شمار می‌آمد و کسی در کار و حال بیماران دخالت نمی‌کرد. کسی که مریض می‌شد، اگر خوب شدنی بود، خود به خود بهبود می‌یافت وگرنه می‌مرد .
البته در آماری که از تمدن‌های باستانی به جا مانده مثل تمدن قدیم مصر، یونان و امپراطوری رم به شواهدی از بهداشت عمومی بر می‌خوردیم. به عنوان مثال در کاوش‌های باستان‌شناسی به سیستم فاضلاب شهری و حمام‌های عمومی توجه خاص شده است.

علی‌رغم اینکه در تاریخ زندگی انسان، بیماری برای او همیشه مسئله‌ای بوده که می‌بایستی با آن مبارزه نماید و پیشگیری از بیماری‌ها یک نیاز واقعی محسوب می‌شده است، اما به خوبی می‌توان جای پای عواملی را که همواره نقش تضعیف کننده در توسعه و تکامل بهداشت عمومی را داشته‌اند در تاریخ پیدا نمود.

پس از گذشت زمان بس طولانی و رشد بسیار بطئی در زمینه بهداشت عمومی، در حدود سالهای 1500 میلادی است که نیاز جدی به توسعه بهداشت عمومی در اروپا احساس گردید. به طوری که در سال 1516 آقای �توماس موری� در اشاعه این فکر کوشش بسیار می‌نمود که بهداشت حافظ سلامتی است و طبابت ترمیم کننده آن، آثاری از پذیرش این تفکر را هر چند با خط مشی خیلی آرام و آهسته در جوامع اروپائی خاصه انگلستان، فرانسه، هلند و ایتالیا می‌بینیم لیکن در حدود سال‌های 1600 این ممالک را به فکر تعیین معیار و ضابطه به منظور باز‌گوئی و اطلاع از وضع سلامتی جامعه انداخت و به این نکته توجه شد که بررسی مرگ‌ومیر‌ها و به خصوص تجزیه و تحلیل علل آن می‌تواند بسیاری از مسائل و مشکلات بهداشتی را روشن نماید و از همین سال‌ها به بعد است که می‌بینیم کشورهای اروپائی یکی بعد از دیگری مبادرات به سیستم سرشماری و ثبت وقایع حیاتی کردند.

نقش فقر و تنگدستی در ارتباط با بیماری‌ها روشن شد و همین مسأله بود که دولت انگلستان را موظف به حمایت و ارائه خدمات رایگان به مستمندان کرد، برای به اجرا در آوردن همین طرز تفکر بود که دامنه فعالیت بهداشت عمومی گسترده شد و این سوال مطرح شد که نحوه ارائه خدمات بهداشتی و درمانی در قالب چه سیستمی و تحت چه ضوابطی و در چه کیفیتی می‌بایستی ارائه شود و در همین نقطه از تاریخ است که ملاحضه می‌شود کشورهای اروپایی در نحوه رسیدن به هدف فوق‌الذکر انشعاب حاصل کردند و این انشعاب متأثر از عوامل سیاسی و اقتصادی، اجتماعی و حکومتی هر کشور می‌باشد به عنوان مثال در سال 1840 فرانسه اولین شبکه ملی خدمات بیمارستانی را طرح‌ریزی کرد و در حدود همین دهه دانمارک خدمات بیمارستانی را جزء وظایف شهرداری‌ها دانست و برخی دیگر از کشورهای اروپایی طرفدار سیستم بیمه خدمات درمانی شدند.

اولین کنگره بین‌المللی بهداشت عمومی در سال 1851 در شهر پاریس تشکیل شد، در آن زمان تقسیم‌بندی خاصی برای بسیاری از بیماری‌ها نداشتند و کنترلی بر بسیاری از بیماری‌های عفونی در دست نبود. تئوری میکروبی، تازه مراحل تکوین را می‌گذراند. در فاصله بین 1849 تا 1854 �جوان اسنو� که در لندن طبابت می‌کرد اپیدمیو‌لوژی وبا را مورد مطالعه قرار داد و انتقال آن را از طریق آب به اثبات رسانید، در 1856 �ویلیام بوود� این مطالعه را مورد تیفوئید انجام داد. در نیمه قرن نوزدهم مطالعات و آزمایشات پاستور در زمینه میکروب‌شناسی تصویری دقیق از نحوه انتقال بیماری‌های عفونی ارائه داد. با رونق عصر باکتریولوژی و یافتن انواع واکسن‌ها، اکثر بیماری‌های عفونی قابل کنترل گردید و به مرور بعداز جنگ جهانی دوم تقریباً اکثر کشورهای جهان به فکر پیشگیری از بیماری‌ها و استفاده از تکنیک‌های متداول در زمینه واکسیناسیون، بهداشت محیط و سایر جنبه‌های بهداشت عمومی شدند.

در واقع بذر بهداشت که 3900 سال قبل از میلاد مسیح کاشته شده بود، پس از فراز و نشیب‌های بسیار و پیشرفت تدریجی و آرام، در سال 1946، عالی‌ترین ثمرات خود را به بار آورد. در این سال بود که اساسنامه سازمان جهانی بهداشت به تصویب رسید و در سال 1948 به مرحله اجرا گذارده شد. علت بوجود آمدن چنین سازمانی که در سطح جهانی کار کند این بود که بیماری را دشمن مشترک بشریت در سراسر جهان می‌دانستند زیرا اگر یک بیماری واگیردار در کشوری شیوع می‌یافت، سایر ممالک از آن در امان نبودند، سازمان جهانی بهداشت که در حال حاضر بیش از 150 کشور جهان عضو آن هستند با مبادله اطلاعات و تجربیات خود، برای رسیدن به بالاترین سطح ممکن بهداشت در سراسر جهان با یکدیگر همکاری می‌کنند. این سازمان اهم تلاش خود را معطوف به رفع مشکلات بهداشتی که کشورهای جهان قادر نیستند با منابع موجود خود آنها را حل کنند، می‌نماید.

تعاریف بهداشت
محتوای بهداشت پیوسته در حال تغییر و تحول بوده است و عواملی نظیر رشد اقتصادی، پیشرفت‌های علوم پزشکی و اجتماعی، تحولات فرهنگی و غیره در آن دخالت اساسی داشته‌اند. عده کثیری از مردم، بهداشت را عدم ابتلا به بیماری توصیف می‌نمایند. تجربیات نشان می‌دهد که استفاده از شاخص‌های یک جانبه و محدود برای ارزیابی سطح بهداشت اعضای یک جامعه نتیجه معقولی به دست نمی‌دهد و باید در جستجوی شاخص های جامع و چند بعدی که از ترکیب چند شاخص حاصل می‌گردد، بود و سطح سلامت و بهداشت افراد جامعه را نسبت به آنها سنجید.

در تعریف دیگر بهداشت از عدم ابتلا به بیماری بالاتر و برتر است و برای تندرست ماندن، تنها سلامت شخص کافی نیست، زیرا عوامل موروثی، شخصی و محیطی از فاکتورهای موثر در سلامتی افراد بوده و زندگی یک فرد سالم در محیط‌های نامناسب خود باعث بیماری می‌گردد.

در تعریف سازمان جهانی بهداشت (world heahth organization=who) بهداشت یک حالت کامل سلامتی جسمی –روانی و اجتماعی است وتنها عدم ابتلا به بیماری‌ها ناتوانی و نقص عضو دلیل بر سلامت و بهداشت نمی‌تواند باشد. تعاریف بسیار دیگری از طرف سازمان‌ها و محققین ذیصلاح در مورد بهداشت ارائه گردیده است که پاره‌ای از آنها جهت هر چه بیشتر روشن شدن مفهوم علمی بهداشت در زیر آمده است.

تعریف انجمن پزشکان آمریکا

بهداشت عبارت است از هنر و دانش تأمین سلامتی مردم، حمایت و بهتر گردانیدن آن از طریق فعالیت‌های سازمان داده شده اجتماعی .

تعریف محقق انگلیسی فریزر بروکینگتون

بهداشت عبارت است از احساس حالت شادابی جسمی، روحی همراه با ذخیره قدرت براساس عملکردهای عادی بافت‌ها و هماهنگی و تطابق جسمی و روحی که موجب فراهم شدن وسائل زندگی سرشار از نشاط برای انجام خدمات و کارهای عادی باشد.

به طور کلی اصول مدیریت خدمات بهداشتی شامل سازمان یا تشکیلات، برنامه‌ریزی، رهبری‌، هماهنگی و کنترل و ارزشیابی می‌شود.

شناخت عوامل بیماری‌زا در محیط
عوامل بیماری‌زای زنده؛ عوامل بیماری‌زای زنده متعدد بود و انواع مختلفی چون ویروس‌ها، ریکتریاها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها را در بر می‌گیرد‌. ویروس‌ها کوچکترین نوع عوامل بیماریزای زنده به شمار می‌روند. برای مطالعه باید از میکروسکپ الکترونی استفاده شود. بیماریهایی مانند: سرخک، آبله، آبله‌مرغان و اریون به وسیله ویروس‌ها ایجاد می‌شوند.

عوامل بیماری‌زای فیزیکی؛ تغییرات شدید عوامل فیزیکی محیط زندگی مثل بالارفتن یا پایین آمدن شدید درجه حرارت، فشار هوا و ارتفاع از سطح دریا، با پیدایش اختلال‌هایی در بدن انسان همراه در سفرها و گردش‌ها وجود دارد. افزایش شدید درجه حرارت منجر به سوختگی و آفتاب‌زدگی می شود و سقوط آن به درجات زیر صفر ممکن است سبب سرما‌خوردگی شود. تابش اشعه ایکس به پوست یا اعضای داخلی بدن به مدت نسبتاً کوتاه، تولید بیماری می‌کند. ضربه‌ها، تصادفات و بریدگی‌ها هم نتیجه عوامل بیماری‌زای فیزیکی به حساب می‌آید.

عوامل بیماری‌زای شیمیایی؛ وارد شدن مواد سمی به بدن با ایجاد آسیب‌ها و پیدایش بیماری‌هایی همراه است، این گونه مواد را که به طور کلی از خارج وارد بدن می‌شوند عوامل شیمیایی بیرونی می‌نامند. بعضی از این مواد مثل جیوه یا سرب حتی با مقادیر بسیار کم در انسان تولید بیماری‌های مهمی می‌کنند.

کمبود مواد غذایی و ویتامین‌ها نوعی کمبود مواد شیمیایی است که سبب بروز بیماری می‌شود. مصرف زیاد موادغذایی و ویتامین‌ها هم ایجاد بیماری در بدن انسان می‌کند مانند چاقی و مسمومیت بر اثر مصرف زیادی بعضی از ویتامین‌ها ، گاهی افزایش مواد شیمیایی موجود در بدن نظیر گلوکز، اوره یا نمک طعام سبب اختلال و بیماری می‌شود که به آنها عوامل شیمیایی درونی گفته می‌شود.

عوامل ناشناخته؛ عوامل مربوط به فرد (درونی) و عوامل محیطی (بیرونی)

عوامل فردی ( درونی)؛ انسان در همه دوران زندگی تحت تأثیر دو عامل توارث و محیط زیست قرار دارد و نتیجه اثرات این دو عامل، ایجاد صفات و خصوصیات ویژه و معین در او است که به آنها خصوصیات و عوامل فردی گفته می‌شود. این امر سبب می‌شود که افراد از یکدیگر متمایز باشند و در برابر تأثیر عوامل بیماری‌زا واکنش‌های یکسان از خود نشان ندهند پاره‌ای از این عوامل فردی که در کاهش و یا افزایش تأثیر شرایط بیمارکننده بر انسان نقشی دارند شناخته شده‌اند مانند: 1- عوامل ژنتیکی 2- مصونیت اختصاصی 3- عوامل شخصیتی 4- عوامل محیطی (خارجی).

شرایط و عوامل محیطی که فرد را احاطه کرد، بر تندرستی یا بیماری او تأثیر مثبت یا منفی می‌گذراند. این اثرات ممکن است ناشی از محیط فیزیکی، بیولوژیکی ، اجتماعی و یا تلفیقی از آنها باشد. به علت تنوع اوضاع جغرافیایی و اختلاف درجه حرارت و مقدار آب در هر کشور یا منطقه، گیاهان و جانوران خاصی وجود دارند که ممکن است در سایر کشورها و مناطق وجود نداشته باشند. این ترکیب محیط جاندار در ایجاد بیماری در جوامع انسانی نقش بسیار قابل توجهی دارد قسمت مهمی از محیط فیزیکی را شرایط اقلیمی منطقه تشکیل می‌دهد. این شرایط که با عرض جغرافیایی منطقه و دوری و نزدیکی آن به منابع بزرگ آب، کوهستان‌ها و کویرها بستگی دارد کم وبیش تعیین کننده میزان درجه حرارت، تابش نور آفتاب، رطوبت و بارندگی به شمار می‌آید.

عوامل مذکور به طور مستقیم و غیرمستقیم روی بهداشت محیط و سلامت افراد تأثیر قابل ملاحظه‌ای دارد. عوامل اقتصادی و اجتماعی محیط از جمله فقر و نادانی، نوع مسکن، عادات غذایی خاص، تعلیم و تربیت، نوع تفریحات، روابط افراد با یکدیگر و نوع عادات نیز بر روی تندرستی اثر می‌گذارند. با توجه به آنچه گذشت می‌توان بر این امر معتقد بود که انسان توانایی زندگی سال‌های معینی را دارد و اگر همه انسانها به یک اندازه عمر نمی‌کنند در نتیجه ناسازگاری عوامل خارجی و داخلی است و اینجاست که اهمیت و نقش بهداشت در ایجاد سلامت و تندرستی افراد جامعه از طریق تسلط بر عوامل بیماریزا و شرایط محیطی، بیش از پیش روشن و معلوم می‌گردد.

سلامت در گردشگری
آگاهی از پیام‌ها و اطلاعات بهداشتی مورد‌نیاز در طول سفرهایی که هوایی – ریلی یا زمینی انجام می‌گیرد در بالا بردن ضریب اطمینان و ارتقای سطح سلامت و آسایش گردشگران و مسافران نقش بسزایی دارد. در همین راستا چند پیام و توصیه مهم در سفر برای گردشگران بیان می‌نمایم.

1- قبل از سوار شدن بهتر است خونسرد و آرام باشید و مطمئن شوید که هر چه را لازم بوده برداشته‌اید به هیچ عنوان خود را خسته نکنید کمی ورزش کنید تا روحیه خود را تقویت کنید و بیماری را از خود دور کنید چرا که اگر بیمار باشید مشکلات زیادی در طول سفر خواهید داشت. از همه مهم‌تر خوب بخورید و استراحت کافی داشته باشید با این کارها توان و وضعیت شما بر بیماری غلبه می‌یابد اگر شما تغذیه خوبی ندارید و یا از لحاظ بدنی، قوی نیستید بهتر است 1 تا 2 هفته قبل از مسافرت، رژیم غذایی درستی داشته باشید و سعی کنید خود را قوی کنید.

2- اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید که احتیاج به اندازه گیری دارد مانند: داروی دیابت و یا دارو برای بیماری قلبی، حتماً قبل از سفر پزشک خود را مطلع سازید تا برنامه مشخصی برای مصرف داروی شما تنظیم کند.

3- اگر می‌خواهید در مقصد مورد نظر برای مدت طولانی بمانید بهتر چند روز مانده به عزیمت، ساعت بدن خود را با مقصد تنظیم کنید به عنوان مثال اگر می‌خواهید به مدت یک ماه از ایران به اروپا بروید قبل از سفر، برنامه روزانه خود را مطابق با اروپا قرار دهید این برنامه سبب می‌شود که شوک ناشی از مسافرت از شما دور شود و سفر خوبی داشته باشید. بهتر است قبل از آمدن به ایران نیز همین روش را انجام دهید.

4- از نوشیدن قهوه و نوشابه‌های گازدار چه قبل از سفر و چه در طول سفر و در روز اول اقامت جداً بپرهیزید چرا که این نوشیدنی‌ها باعث از دست دادن آب بدن می‌شوند و برنامه خواب را بهم می زنند به علت وجود کافئین (قهوه و نوشابه سیاه) روی اعصاب اثر می‌گذارد و باعث تشویش و نگرانی می‌گردد .

5-صبحانه و ناهار باید پر پروتئین باشد این رژیم باعث می‌شود که فعال شوید. شام باید پر از کربوهیدرات باشد این رژیم باعث می‌شود که خواب راحتی داشته باشید بهتر است در روزهای بعد، از غذاهای ساده و کم حجم مصرف کنید.

6-در طول سفر آب بنوشید تا از کم آبی بدن و سر گیجه‌های ناشی از سفر جلوگیری شود و غذاهای سنگین و دیر هضم مصرف نکنید.

7-در مسافرت به مناطق گرمسیر باید غذا ساده وسبک باشد .

8-در طول سفر چای بنوشید به دلیل میزان کافئین موجود در چای تحریک دستگاه عصبی مرکزی و تنفس شده و باعث رفع خستگی، افزایش هوشیاری و کمک به هضم غذا می شود.

9-در مسافرت‌های طولانی هوایی چون حرکت اندام ها محدود است در طول پرواز حرکت کنید. پاهای خود را ورزش دهید. پاها را عقب و جلو کنید. بایستید و بنشینید . زانوهای خود را خم کنید هر 1 تا 2 ساعت بلند شوید و راه بروید و لباسی بپوشید نه زیاد گرم ونه زیاد نازک باشد از پوشیدن لباس‌های تنگ خود داری کنید.

10- خانم‌های حامله در ماه‌های آخر حاملگی ( از هفته سی و دوم به بعد ) و همچنین یک هفته پس از زایمان نباید مسافرت هوایی داشته باشند. در ضمن بهتر است نوزاد تا 7 روز پس از تولد مسافرت هوایی نداشته باشد.

11- برای رفع بی‌خوابی و بهبود خواب گردشگران از شام سبک استفاده کنید. مصرف دوغ، ماست و کاهو که حالت خواب آور دارند. فراموش نکنید حداقل 4-2 ساعت قبل از خواب از نوشیدن قهوه، چای و انواع نوشیدنی‌های کافئین‌دار خودداری نمائید. در طول روز بیرون بروید و از نور خورشید استفاده کنید. نور خورشید خواب را از شما می‌گیرد و شما در شب خواب آرامی را خواهید داشت و از داروهای خواب آور به ندرت استفاده کنید سعی کنید بدون استفاده از این داروها بخوابید.

گردشگری و درمان
امروزه گردشگری در بسیاری از کشورها، نیروی اصلی بهبود و رشد اقتصادی کشور محسوب می‌شود و یکی از پویا‌ترین فعالیت‌های اقتصادی عصر حاضر است که نقش مهمی در توسعه پایدار محلی ایفا می‌کند به طوری که با ایجاد فرصتی راهبردی به اقتصاد تنوع بخشیده و موجب اشتغال‌زایی و درآمد می‌شود.

گردشگری، این صنعت از طریق ترکیب و به کارگیری همزمان منابع داخلی و خارجی منافع اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی زیادی را به همراه دارد و رشد و توسعه روز افزون گردشگری شاخه‌های زیادی را به این صنعت اضافه کرده که هر یک از آنها به طور مستقیم و غیر‌مستقیم در درآمد حاصله صنعت توریسم نقش آفرینی می کنند.

یکی از این زیر شاخه‌های توریسم، گردشگری سلامت، پزشکی یا درمانی است که به منظور مسافرت برای معالجه بعضی بیماری‌ها یا انجام یک نوع عمل جراحی در بیمارستان‌ها یا مراکز پزشکی و یا حضور در بهترین آب‌های معدنی کشور با موثرترین آثار درمانی و استفاده از این پتانسیل‌ها صورت می‌گیرد.

آن طور که پیداست گردشگری سلامت همیشه وجود داشته ولی کسی تا قبل از قرن هجدهم اهمیت چندانی برای آن قائل نبوده و عموما مناطقی که آب‌های معدنی داشتند برای درمان امراض مختلف از بیماری‌های روده‌ای گرفته تا کبدی و استخوان درد و پوست و... مورد توجه قرار گرفتند که این شیوه بیشتر در کشورهای اروپایی به خصوص انگلستان رواج داشت از آنجایی که خود به عنوان مقصد گردشگری شناخته شده است.

گردشگری سلامت و درمان در کشورمان خواه ناخواه از رونق بسیار بالایی برخوردار است. بطوری که شمار کیفیت و پراکنش چشمه‌های آب گرم در ایران به گونه‌ای می‌باشد که طبیعت درمانی با استفاده از آب‌های گرم طبیعی را به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع اکوتوریسم کشور معرفی می‌کند و اغلب چشمه‌های آب گرم ایران در دامنه‌های رشته کوه البرز قرار دارند و برخی از انواع دیگر طبیعت‌درمانی همچون لجن‌درمانی نیز در مناطقی از کشور همچون دریاچه ارومیه و دامنه‌های قله آتشفشانی تفتان در بلوچستان رواج دارد.

در حال حاضر در ایران 472 چشمه آبگرم پذیرای گردشگران سلامت است که 4 تا 7 درصد از گردشگران ورودی به کشور را گردشگران سلامت تشکیل می‌دهند و بیشترین این درصد را شهرستان سرعین در استان اردبیل دارا می‌باشد.

در استان ایلام در فاصله 4 کیلومتری از شهرستان دهلران مجموعه حمام‌های آبگرم با چشمه‌های فراوان واقع است به خاطر مواد گوگردی و مواد معدنی دیگر این چشمه‌ها با دمای 45 درجه و 50 درجه در تمام فصول سال مورد استفاده گردشگران داخل و خارج از استان قرار گرفته و آب این چشمه‌ها برای درمان بیماران پوستی – استخوانی و غیره مفید است.

از لجن آبگرم مذکور برای رفع دردهای مزمن مفصلی و زیبایی پوست استفاده می‌کنند. لازم به ذکر است در بالا دست این آبگرم چشمه ی قیر روان وجود دارد که بر اساس تحقیقات انجام شده این قیر می‌تواند در درمان برخی از بیماری‌های بدن مفید باشد که می‌توان آنرا قیر‌درمانی نامید.

نتیجه‌گیری
با توجه به اینکه سفر یکی از فعالیت‌ های مهم در زندگی هر فرد محسوب می‌شود هر شخص سفر را به دلایل خاصی انجام می‌دهد . هدف از سفر و گردشگری در افراد مختلف متفاوت است. کار، تحصیل ، تفریح درمان و یا ارائه خدمات سفر باعث می‌شود که به مسائل محیط زندگی‌مان واقف و آگاه باشیم و مثل تمامی فعالیت‌های دیگر انسان می‌تواند به طرق مختلف (مثبت و منفی) در زندگی بشر تأثیر داشته باشد. آگاهی از بهداشت و سلامت سفر به گردشگر کمک می‌کند ابعاد مثبت سفر را افزایش داده و جوانب منفی را به حداقل برساند و کیفیت سفر خود را ارتقا دهد و طعم سفر را به کام خود شیرین کند و سفری پر خاطره در ذهن شان باقی بماند.