تالاب‌ها محیط هایی هستند که مشخصاتشان چیزی میان خشکی و دریا است. تالاب‌ها ممکن است همواره دارای آب باشند یا اینکه گاه خشک و گاه آبدار باشند. برخی تالاب‌های نزدیک دریا با جزر و مد تغییر وضعیت می‌دهند. مشخصه اصلی تالاب‌ها ماندگاری نسبی آب در آنها است. آب تالاب‌ها ممکن است شور باشد یا شیرین.
تالاب ها انواع مختلفی دارند. به زمین های آبدار یا خیس پر از گیاه و درخت باتلاق گفته می شود. به آب های راکد و باز و گیاهان کوتاه بیشتر از جنس علف و نی مانداب یا هور (marsh) می گویند. خلاش (bog یا muskeg) آبگیری است که رستنی‌های آن پوسیده باشد و خلنگزار (Moorland و Heath) تالاب‌هایی به شکل خارستان است. لشاب (fen) هم تالابی نیزاری است که آب آن از گیاه آکنده شده و هوای کمی می‌گیرد.
اما اگر گذارتان به استان چهارمحال و بختیاری بیفتد، تالاب های زیاد و زیبایی را در این منطقه خواهید دید. تالاب‌های گندمان، چغاخور، علی‌آباد و سولقان كه زنجیروار از ضلع جنوبی شهرستان بروجن در امتداد كوه كلار به طرف غرب گسترده شده‌اند، از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی چهارمحال و بختیاری‌اند، اما در بین این تالاب‌ها چغاخور همانند نگین فیروزه‌ای در میان این تالاب‌ها می‌درخشد.
این تالاب زیبا با ایجاد اكوسیستمی بی‌نظیر، زیستگاه پرندگان مهاجر و ماهیان منحصر به فرد است و جاذبه‌های طبیعی بی‌نظیر آن در تمامی فصول سال می‌تواند پذیرای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی باشد.
سال‌های گذشته در نیمه دی گاهی سه تا چهار متر برف منطقه تالاب چغاخور و دامنه‌های كوه كلار را می‌پوشاند و قله كوه سر به فلك كشیده كلار به علت بارش سنگین برف همانند كله قندی سپید از چند فرسخی خودنمایی می‌كرد.
كهنسالان در یادآوری برف و سرمای این منطقه از یخ زدن چارپایان و حتی آدم‌ها در فصل زمستان حكایت‌های زیادی به یاد دارند، زمانی كه هنوز جاده و امكاناتی برای سوخت‌رسانی به روستاها ایجاد نشده بود و آنان مجبور بودند برای آوردن چند لیتر نفت به بروجن یا شهركرد مراجعه و در برگشت به روستاهای پشت كوه از شدت بارش برف، تلف شدن حیوانات و جان باختن همسفران را نظاره‌گر باشند.
ماهیگیری، جستجو برای یافتن پرند‌ه‌ای كمیاب و گرفتن عكس در فرصتی مناسب و دیدن گونه‌هایی از ماهی‌های متفاوت بخشی از لذت تفرج در تالاب چغاخور است. واقع شدن تالاب‌های چهارگانه چغاخور، گندمان، علی‌آباد و سولقان در گستره‌ای به وسعت 5000 هكتار از وسعت بام ایران، شرایطی ویژه و منحصر به فردی را برای این قطعه از طبیعت كشور به لحاظ ارزش‌های زیست محیطی و ظرفیت‌های اكوتوریستی به ارمغان آورده است.
از امکانات ویژه تفریحی و ورزشی اطراف این تالاب‌ها، پرورش و نگهداری اسب و همچنین سوارکاری در مرغزار پیرامون تالاب است. سنت پرورش اسب از زمانهای بسیار دور در این منطقه بختیاری معمول بوده و نژاد ویژه‌ای به وجود آورده‌است که آمیزه‌ای از نژاد بومی و عربی است.
این مجموعه تالابی بزرگ و ارزشمند، چهارمحال و بختیاری را به یكی از شاهراه‌های عبور پرندگان مهاجر و آبزی از كشورهای اروپایی و روسیه و استان‌های شمالی كشور به سمت كشورهای حوزه خلیج فارس تبدیل كرده است.