میل میلونه را شاید بتوان عجیب ترین بنای ساسانی لقب داد که در شهر نیمور در 5 کیلومتری شهرستان محلات در استان مرکزی قرار دارد. این میل، بنایی سنگی بسیار عظیم و باستانی است که از سنگ و ساروج ساخته شده و قدمت آن به دوره ساسانیان باز می‌گردد.
میل میلونه بازمانده یك ساختمان سنگی عظیم با قدمت بسیار است كه از سنگ و ساروج و در قسمت بالایی آن همراه با رگهای آجر ساخته شده است، همچون مجسمه ابوالهول به شدت فرسایش یافته است چنین به نظر می‌رسد كه میل میلونه نبش یك ساختمان سنگی آجری عظیم بوده كه چهار پایه داشته و حتی دو پایه از این چهار پایه تا حدود 90 سال پیش بر جای مانده بود. زمین های اطراف میل میلونه را از قدیم به نام چهار طاقی می‌شناختند و امروزه نیز چنین است.
می گویند این بنا به احتمال زیاد باقیمانده‌ای از آتشکده‌ای به نام ورنه یا سرزمین محروسه پایینی است که در تاریخ باستان به آن اشاره شده است. برخی نیز معتقدند این بنا برج مراقبتی برای قلعه جمشیدی بوده‌است. با همه اینها، میلونه بنایی 8 متری است و ساختمان مربوط به میل آن 4 نبش است و زمینی به اندازه 4 جریب دارد که تقریباً برابر 3200 مترمربع می شود و داخل این نبش‌ها قرار می‌گرفته است.
در �تاریخ قم� درباره میل میلونه آمده است: �آن بنای عجیبی است و تا امروز نقش‌های آن باقی‌اند. در غرب نیمور در میان اراضى کشاورزى ستونى از سنگ‌هاى ریز که با ملات ساروج روى هم چیده شده‌اند وجود دارد. بلندى این ستون 7 تا 8 متر است و نشان از یک چهار طاقى دارد که آتشکده بوده است. این بنا را هم اکنون میل میلونه مى‌گویند، ولى به احتمال قوى باقى مانده آتشکدهء �وره� است که در کتب تاریخى هم از آن یاد شده است. قلعه جمشیدى که بنا به روایتى هسته اولیه نیمور بوده، کمى بالاتر از این آتشکده واقع شده است.�
كشاورزان نیم‌وری به غیر از میل میلونه نام �چهار طاقی� را برای این بنا به كار می‌برند و زمین‌های اطراف میل میلونه هم به همین نام شناخته می شود. به گفته اكثر پیرمردان كهنسال آثار بسیار زیادی مانند حوض و حوضچه‌ها و … در زیر این زمین ها مدفون است. احتمال دارد كه میل میلونه بقایای ساختمانی باشد كه حدود (1050) سال پیش نویسنده تاریخ قم از آن به عنوان (خفرهاد) یا (خفریه) یاد كرده است. �گویند كه نیمور را سه برادر بنا كرده‌اند… و گویند که خواهر ایشان (خفریده) بنا كرده است و به نام خود نهاده و گویند كه خفرهادبن سهره …. بنا كرده است و به نام خود نام نهاده و آن بنای عجیبی است و تا الیوم قایم و محكم است و نقش‌های آن باقی‌اند، گویا نقاشان آن بامداد در آن آمده و شبانگاه بیرون رفته.� (قمی، حسن‌بن محمد، تاریخ قم).
میل میلونه در بین کشاورزان نیم‌وری به نام �چهار طاقی� نیز شناخته می‌شود. میل میلونه در سال 1386 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 19685 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.