اسمش که می آید ناخودآگاه دل آدم برای کوفته تبریزی پر می کشد، کوفته تبریزی مشهورترین غذای آذربایجان شرقی است. فوت کوزه گری لازم دارد تا موقع پختن از هم باز نشود. پیخاخ قیمه هم خوراکی لذیذ از گوشت و پیاز و زعفران و خلال بادام است که چشیدن آن را پیشنهاد می کنیم.
اگر قصد مسافرت به این استان را دارید حتما دویماج (خوراكی سنتی از آذربایجان شرقی در تبریز) را امتحان کنید! کوفته تبریزی، اوماج آشی (آش اوماج) اوماج حالواسی (حلوای اوماج)، قویماق و قایقاناق از جمله غذاهای سنتی آذربایجان به حساب می آیند که می توانید برای صبحانه ازین غذا حتما استفاده کنید.
مهم نیست ندانید بالخ یعنی ماهی. مهم نیست ندانید ایاخ یعنی پا. اگر ندانید اورییم توتولوب دی یعنی دلم گرفته است هم زیاد مهم نیست؛ اما اگر مسافر شهر تبریز هستید باید بدانید وقتی گرسنه‌تان می‌شود باید سراغ خورش هویج، كوفته تبریزی، دلمه برگ، كباب تابه‌ای، آش دوغ یا آش گوجه‌فرنگی را بگیرید.
بستگی دارد چه جور مسافری باشید و چقدر از تجربه كردن غذاهای محلی شهرهای مختلف استقبال كنید. اما اگر پایتان به تبریز رسید غذاهایی را كه در منوی تمام رستوران‌های ایران مشترك است، فراموش كنید و كوفته تبریزی و خورش های محلی را امتحان کنید.
تبریز آش های زیادی دارد که شاید معروف ترین آنها دوغ آش (همان آش دوغ) و آش گوجه فرنگی باشد. به آش گوجه فرنگی آش آبغوره هم می گویند. در این آش از لپه (یا لوبیا چشم بلبلی)، برنج، بلغور، سبزی، آب مرغ یا گوشت، آبغوره، گوچه فرنگی و نعناع خشک استفاده می شود.
اگر بدانید قرابیه، اریس، اهری، حلوای گردویی، راحت‌الحلقوم و نوقا هم از شیرینی‌ها و سوغات معروف شهر تبریز است، آن‌وقت می‌توانید با دست پر به شهرتان برگردید. پس لطفا این اسامی یادتان بماند. اریس، ریس یا سوت شیرنی‌سی هم یکی از شیرینی‌های محلی تبریز است که آن را با شیر، شکر، وانیل، پسته، کاکائو و... درست می‌کنند. نوقا را هم که حتما می شناسید. نوقا یکی از شیرینی‌های سنتی شهر تبریز است که مردم در زبان محلی به‌آن �لوکا� می‌گویند. نوقا با سفیده تخم مرغ، عسل، شکر و انواع مغزها درست می شود و دو نوع کاکائویی و ساده دارد.
برای سوغاتی انواع خشکبار در دسترس شماست؛ قیسی، برگه زردآلو و لواشک. تمام اینها بسته به نوع و مرغوبیتشان قیمت متفاوتی دارند که البته برای خرید آنها باید چانه هم زد.
زنوزق هم یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی است که به آن بام زردآلوها می گویند. اگر به این شهر بروید، می توانید دست پر با میوه‌های رنگین برگردید.
میوه‌های خوشمزه این شهر را نباید از دست داد، از گردوی تازه گرفته تا زردآلو و سیب محلی زنوز که به سیب پاییزی مشهور است.
عسل کوهستانی اعلا هم می‌توانید بخرید؛ عسلی با طعم گل‌های کوهستانی. سبزی کوهستان هم که دیگر جای خود دارند. اینجا معدن سبزی‌های کوهی هم هست که هر کدام فصل مشخصی برای رویش دارند. �شِنگ�، �تره کوهی�، �بولاق اوتی�، �غازایاقی�، �سیر وحشی�، �آویشن� و... اگر خودتان این سبزی‌ها را نمی‌شناسید، برای خرید و پرسیدن خواص دارویی آنها باید سراغ زنان زنوزق بروید.