مشهد توریستی ترین شهر ایران است و همیشه مهمان های حرم امام رضا(ع) در آن روی چشم هستند. نشانه‌اش هم رستوران‌های درجه یکی است که در کمتر جای ایران آنها را پیدا خواهید کرد.
شیشلیک
در مشهد، شیشلیک حرف اول را می‌زند و پدرخوانده منو محسوب می‌شود! شیشلیک نوعی کباب مرغوب است که نه فقط در ایران، بلکه در روسیه، مغولستان، لهستان و بخش‌هایی از اروپای مرکزی هم محبوبیت دارد!
شیشلیک اصل از گوشت بره تهیه می‌شود اما با توجه به علایق محلی ممکن است گوشت مورد استفاده متفاوت باشد. شیلیک‌فروشی در مشهد زیاد است اما بهترین شیشلیک ها را می توانید در طرقبه و شاندیز بخورید.
شیشلیک غذای گران قیمتی است و باید بگوییم که این روزها غذای پولدارهاست. چون برای هر پرس آن باید حداقل 20 تا 27 هزار تومان هزینه کنید. بنابراین اگر با جمعیت زیادی به مشهد سفر می کنید، بهتر است قید این غذای پرهزینه را بزنید.
از شیشلیک که بگذریم، معروف‌ترین غذای شهر مشهد شله است؛ خوراكی آماده شده از لوبیای سفید، قرمز و چیتی به همراه نخود، بلغور گندم، برنج و گوشت كه پس از چند ساعت غل زدن روی اجاق چیزی شبیه حلیم می‌شود.
در واقع شله مشهدی که در مشهد فقط با نام شله شناخته می‌شود، غذایی از خانواده آش ها است. این غذا عموما در پایان مراسم مذهبی، یا سوگواری بین مردم توزیع می‌شود. مردم مشهد به ندرت این غذا را در خانه می‌پزند. مواد اصلی این غذا گوشت، حبوبات و ادویهء فراوان می‌باشد.
البته پیدا كردن غذاهای محلی در شهرها این روزها كار سختی شده، چون حتی در مشهد هم منوی غذاها، انتخاب مشتریان را به چلوكباب و جوجه كباب محدود می‌كند. ولی در شهری به این بزرگی برای پیدا كردن شله زیاد هم نباید ناامید بود.
غذای معروف دیگری که مشهدی های سنتی می پزند، دیگچه است. دیگچه یک نوع شیر برنج است اما با چند تفاوت. برشته و مغز پخت است. کمی سفت تر از شیربرنج و در آن شكر و شیرینى و زعفران و گلاب و هل استفاده شده است. چه چیزی بهتر از دیگچه برای یک صبحانه یا دسر؟ البته مشهدی ها معمولا دیگچه را نذر امام حسن مى كنند.
چنگالی، یک غذای معروف دیگر مشهد است که شاید پخت آن را فقط از قدیمی ها، روستایی ها یا مشهدی های اصیل بتوانید یاد بگیرید. برای پخت این غذا روغن را داغ مى كنند، در آن نان بیات خرد مى كنند و با شكر یا شیره نبات یا نوعى شیرینى دیگر ورز می دهند و مى خورند.
اما اگر از مشهد کمی دورتر بروید، یعنی در استان خراسان جنوبی، باید یک راست سراغ آش شلغم و خورشت ریواس و بلغور پلو را بگیرید. در خراسان جنوبی انواع مختلف اشکنه مثل اشکنه آلو، نخود، کشک زرد و بادمجان زیاد است. نان سمنو و نان زردی هم از نان های معروف خراسان جنوبی است.
کوکوی شیرین هم یک غذای معروف مشهدی است که هم به صورت پیش غذا و هم دسر و به صورت سرد و گرم قابل سرو است. در مهمانی های مجلل مشهدی کوکو شیرین پای ثابت میز به حساب می آید. مواد تشکیل دهنده این غذا عبارتند از سیب زمینی، تخم مرغ، زعفران و آرد ذرت. تا اینجا تقریبا شبیه به کوکو سیب زمینی است اما این غذا وقتی منحصر به فرد می شود که مشهدی ها روی آن شیره می ریزند! این شیره با شکر، آب، گلاب و زعفران درست می شد و کمی که کوکو سرد شد روی آن می ریزند.